Нашрияи Омӯзгор

Гулистони сухан

«Офтоби тарбият» дурахшид

Шукронаи ин кишвар

Имрўз ҳама шодем аз шавкати Истиқлол, Хушбахту ҳам озодем аз давлати Истиқлол. Ин чеҳраи хандон бин, ин хони пур аз нон бин, Ин бахти худода аз неъмати Истиқлол.

Зиҳӣ, истиқлоли тоҷик!

Ҷашни истиқлол дорӣ Меҳанам, Ман зи шодӣ сар ба гардун мезанам, Гарчи будӣ солҳо дар истило. Эй Ватан, озод ҳастӣ ҳолиё,

Хоки Ватанро бо ҳунар зар мекунем

То хўи маҳалгароӣ аз тинати мо Берун нашавад, кам нашавад зиллати мо. Ваҳдат бошад шифои ин иллати мо, Ин аст раҳи раҳоии миллати мо.

Ду шоҳкор

Румонҳои устод Сотим Улуғзода «Восеъ» ва «Фирдавсӣ» ба тафриқаи замони тасвир ва маводи нигориш нигоҳ накарда, ҳама хусусияти дастурии кори эҷодии эшонро ба таври барҷаста таҷассум кардаанд.

Истиқлоли безавол

Ба ҳукми таърих халқи куҳанбунёду деринтамаддуни тоҷикро қисмати хеле печидаву пуршебу фароз насиб гаштааст. Нуктаи ҷолибу сутуданию ифтихорӣ ва ҳикматбор он аст, ки дар ҳама гуна вазъияту ҳолат тоҷикони шарафманд аз ҳама чиз гузашт карда бошанд ҳам, нангу номус

«Сӣ гули як гулдаста»

Истиқлоли давлатии Тоҷикистонро Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон «бахту саодати мардум», «волотарин сарвати миллат», «комёбии беназир» ва «татбиқи орзуву ормони дерини халқи тоҷик» номида, таъкид кардаанд,

Устод

Равшании илму фазл, фалсафаи рўзгор, Ҳикмати устод, ҳам заҳмати омўзгор.

Китоб бо забони рошорвӣ

Ҷаббор Хўҷаназаров аз қабили устодони пуркору муваффақи Донишгоҳи давлатии Хоруғ аст.

Ояндабинӣ дар романи «Дохунда»

«Дохунда»-и устод Садриддин Айнӣ аввалин романи нависанда буда, солҳои 1927-1929 таълиф ёфтааст. Он нахустин бор соли 1930 аз тарафи Нашриёти давлатии Тоҷикистон дар шаҳри Қазони Россия ба чоп расидааст. Пас аз он китоб се маротибаи дигар (солҳои 1932, 1935, 1949) нашр гардида

Забон ва имконияти рушди он дар Ишкошим

Ноҳияи Ишкошим аз се минтақаи ҷуғрофӣ-Ғорон, Ишкошим ва Вахон иборат буда, ягона ноҳияи бисёрзабона дар кишвар маҳсуб меёбад.

Абармард дар набард

Дар арсаи бапаҳнову пурҳаводиси таърих чунин иттифоқ афтода, ки қисмате аз адибон на танҳо бо осори баландмазмуну ҳунармандонаи худ, балки бо рўзгору омоли рангину пуршебу фарозашон низ шуҳрат дарёфтаву эҳтиром афзудаанд,

Сипоҳу силоҳи сухан

Дар радифи шоирони тозагўю навҷў, ки каломашон рангу бўйи дигаргунаро дорост, қаламкаши соҳибистеъдод Беҳрўзи Забеҳуллоҳ қарор дорад. Ў чун муҳаққиқу донишманди адабиёт аз нозукию ҷузъиёти шеър (умуман, назм ва анвои он) иттилои амиқ ва ҳамаҷониба дошта

Теғи дармонбахши Сино

Тоҷикон дар таърихи тамаддуни ҷаҳон ҷойгоҳи барҷаста ва ифтихорӣ доранд. Инкишофу рушди фарҳангу илму маънавияти ин халқи фархунда ҳанўз аз аҳди қадим реша гирифтааст.

ҚАРОРИ ҲУКУМАТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

аз 30 июни соли 2021, № 268, ш. Душанбе Дар бораи Қоидаҳои имлои забони тоҷикӣ ва Аломатҳои китобати забони тоҷикӣ

Пирўзии 52 довталаб

Дар толори мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Бўстон даври шаҳрии озмуни ҷумҳуриявии «Фурўғи субҳи доноӣ китоб аст» ҷамъбаст гардид, ки омўзгори муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии рақами 3 Замира Шукурова соҳиби шоҳҷоиза шуд.

Ҳунармандони Панҷакент – соҳиби Шоҳҷоиза

15 август дар Филармонияи давлатии Тоҷикистон ба номи Акашариф Ҷўраев даври ниҳоии Фестивал-озмуни ҷумҳуриявии телевизионии эҷодиёти халқ- «Андалеб-2021» ҷамъбаст гардид, ки Шоҳҷоизаи фестивалро ҳунармандони шаҳри Панҷакент ба даст оварданд.

Калиди хазинаи илму дониш

Китобдорӣ касби пуршараф буда, танҳо шахсони бофарҳангу илмдўст ин пешаро интихоб мекунанд. Китоб барои мо дўсти бовафо, маслиҳатгари беминнат, рафиқи беғараз, ҳамдаму ҳамсуҳбати мувофиқ ва ниҳоят сарвати бебаҳост.

Шоири ватанпарвар ва башардўст

Шоири зиндаёд Мирзо Турсунзода дар таърихи халқи тоҷик ҳамчун шоири ватансаро ва башардўст эътироф гаштааст. Бояд ёдовар шуд, ки дар эҷодиёти шоир ғояҳои ватанпарастиву ватандўстӣ, ваҳдату ягонагӣ, худшиносию худогоҳӣ, садоқату вафодорӣ ба Ватан ба таври олӣ тасвир ёфтаанд

Ҳастии бузургон фидоӣ будани онҳост

Тоҷики афтодаи дур аз Ватан, Чун сипанди рўйи оташ ҷону тан. Мустаманду хастаҷону дилфигор, Аз фироқи Тоҷикистон хору зор.

Нони истиқлол

Дар ҳамсоягии мо муаллимаи солхўрдае зиндагӣ мекард. Ўро хурду калони маҳалла бо эҳтиром «муаллима-апа» мегуфтанд. Баъд аз 40 соли омўзгорӣ муаллима даврони пирӣ меронд. Ман ҳам аҳён-аҳён назди ў мерафтам, суҳбат карда менишастем. Ў аз даврони омўзгориаш қисса мекард.

“Балҷувон” ба табъ расид

Дар арафаи ҷашни 30-солагии Истиқлоли Ҷумҳурии Тоҷикистон асари нависандаи хушкаломи тоҷик Гулчеҳра Муҳаммадиева таҳти унвони “Балҷувон” тавассути ҶДММ “Эр-граф” бо хати кириллӣ ва арабиасос аз чоп баромад.

Шеъри сапеди Ватан

Аё Модар! Аё эй Тоҷикистонам! Аё эй Тоҷикистони азизи ман! Туро ман дўст медорам,

Навишта кун

Гуфтӣ, ки як ғазал ту бароям навишта кун, Аз рамзи меҳру нуру сафоям навишта кун.

Баъзе вижагиҳои шеъри устод Лоиқ

Ман аз азал, ки шоири ошиқ расидаам, Аз хомаам таровиши нақши азал расад.

Гуфтаму гуфтӣ

Занги нимашаб, эҳсоси танҳоӣ ва афсонаи мўрча

Шаб аз нима гузаштаву хоб гўё ба дидагони ман наздик мешавад. Чун хоб ба дида намеояд, лаҳзаҳои гуногун, ашхосу ҳаводису рўйдодҳои мухталиф пеши назар пайдо мешаванд.

Ҳамкориҳои судманд

Дар нишасти матбуотии Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси кумита, доктори илмҳои филологӣ Олимҷон Муҳаммадҷонзода қайд кард, ки кумита баҳри татбиқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон», иҷрои қарорҳои

Байти саҳеҳ кадом аст?

Дар китоби дарсии «Адабиёти тоҷик» барои синфи 9 ду байти ғазали машҳури Камоли Хуҷандӣ оварда шудааст, ки ба ин тарз аст: Аз ту як соат ҷудоӣ хуш намеояд маро, Бо дигар кас ошноӣ хуш намеояд маро.

Сурўши миллат

Маро Балху Бухоро мешиносад Мусулмону насоро мешиносад.

Дилбохтаи забон

Ошноии ман ба эҷодиёти Нависандаи халқии Тоҷикистон Сотим Улуғзода аз соли 1989-ум оғоз ёфтааст. Он солҳо дар Институти педагогии шаҳри Хуҷанд (айни ҳол ДДХ ба номи академик Б.Ғафуров) таҳсил мекардам. Ба мо аз фанни таърихи халқи тоҷик Усмонҷон Ғаффоров дарс мегуфтанд.

Барои сад ҷаҳонам зодаанд

Рустами Ато (Атоқулов) ба аҳли эҷод, фарҳанг ва аҳли маорифи ноҳияи Ашт ва берун аз он шинос мебошад. Шахсест ҳамеша дар такопў, ҷустуҷў, дар эҷод ва омўзиш.

Дар сари ҳар мисраъ дил хун кардааст

Дар ҳама давру замон шахсиятҳои бузурги илму адаб масири зиндагии миллати худро равшан карда, мардумро ба сўйи хушбахтию саодат ҳидоят намудаанд. Оташеро, ки устод Айнӣ афрўхт, устод Турсунзода шуълавар кард. Ба қавли Расул Ғамзатов, «Мирзо идомадеҳи назми бисёрасраи халқи худ

Деҳи ман як пораи хоки Ватан

Нашри китоби Ҷ. Шарифов ва М. Самандаров «Угук – диёри маърифатгустарон» (Душанбе, 2020) воқеаи фараҳбахш аст. Муҳтавои китоб хонандаро бо таърих, мавқеи ҷойгиршавӣ ва табиати яке аз гўшаҳои зебоманзари кишварамон, деҳаи Угуки ноҳияи Деваштич (собиқ Ғончӣ)-и вилояти Суғд

Тақдирҷунбон

Овозаи аз замини иҷора маҳрум гардидани «муаллими китобнавис» дар деҳа паҳн гардид ва дар маъракаю раҳу рў, мактабу мағозаҳои деҳа, дар радифи «ҳаллу фасли» дигар масъалаҳо, аз мушкили ба сари муаллим омада низ ҳарф мезаданду сар меҷунбонданд, ки «хуб нашудааст, наход,

Гиря

Камол аз ҷангу ҷанҷоли аҳли хонавода, аввал аз кўдакон ва баъд аз келинҳо сахт ранҷид. Гуфтаи “Ҳар кас хонаву дари худро ёбад” ўро сахт хафа кард. Хун ба сараш зад, вале чӣ ҳам мегуфт?

Раҳоварди Раҳнавард

Бо саъю эҳтимоми рӯзноманигор Сипеҳри Кароматуллоҳ китоби нависандаи номвару чирадасти афғон Раҳнаварди Зарёб таҳти унвони «Гулнор ва оина» аз чоп баромад, ки романи ҳамном ва як силсила ҳикоёти ҷолибу баландғояи адибро дар бар гирифтааст. Бояд зикр кард, ки Раҳнаварди Зарёб

Аз Ҳаким Саноӣ то «Марги Иван Илич»

Шумораи навбатии маҷаллаи илмӣ, адабӣ ва таълимию маърифатии «Адаб» ба нашр расид, ки дар он беҳтарин навиштаҳои таҳқиқотиву пажӯҳишӣ, нуктаҳои пандомез ва шоҳкориҳои насри адабиёти ҷаҳон гирд оварда шудааст. Маҷалла бо мақолаи донишманди тоҷик Обид Шукурзода «Оҷиз мондани Шо

Дӯсти мо

Ҳамаамон медонем, ки ҳайвоноту парандагон дӯстони моанд. Лекин, гов беҳтарин рафиқи мушфиқ аст. Гови дӯшоӣ осиёби як оилаи калонро гардон мекунад. Мо-бачагони як маҳалла гови бисёр хубу зебоеро хеле дӯст медорем. Медонед кадом говро нағз мебинем? Намедонед.

Дафни асроромези Лев Толстой

Солҳои тӯлонист, ки ихлосмандони осори Лев Толстой ба Ясная Поляна, ба зиёрати оромгоҳи Лев Толстой меоянд. Сабаб чӣ ки ин оромгоҳ рамзи салиби исавӣ ва оини калисои русиро дар худ надошт?

Паҳнову умқи фаъолият

Дар хусуси шахсоне, ки дар соҳаи маориф фаъолияти доманадор намуда, бо ранҷу заҳматҳои худ баҳри баланд бардоштани сатҳу сифати таълиму тарбия хидмати арзанда анҷом дода, аз қавле, «мӯйи худро дар ин ҷода сафед кардаанд», ҳар қадар гӯему нависем, боз ҳам кам аст.

Подшоҳи одилро кӣ намехоҳад?!

Романи Восеъ яке аз маъруфтарин асарҳои адабиёти тоҷики садаи ХХ ба шумор меравад. Ин романи устод Сотим Улуғзода борҳо чоп шудаву ба дасти хонандагони сершумори худ расидааст. Он ба забони русӣ низ ду маротиба дар солҳои 1976 ва 1980 дар нашриёти «Советский писатель» дар

Шеъраш суруди зиндагист

Устод Мирзо Турсунзода яке аз симоҳои машҳуру барҷастаи олами адаб ва фарҳанги қарни XX буд. Дар лирикаи ин шоири тавоно табиати нотакрору зебои диёр, ишқу муҳаббати поку беолоиши маҳбубаву ёр, меҳри бузургу муқаддаси модар, меҳнати созандаву рӯзидиҳандаи кишоварзу барзгар б

Бисӯзам, то ки нурамро бубинанд

Устод Лоиқ дар ҳудуди шеъри суннатӣ (махсусан, ғазалу рубоӣ, дубайтӣ ва мусаммат) андеша ва тарзи тасвири навро дар адабиёти тоҷик роҳандозӣ намуд. Ӯ асрори шеъри ниёконамонро ба хубӣ дарк карда, ҷавҳари шеъри онҳоро кашф намуд, ки ин ҳама мӯҷиби пешрафти шеъри муосири тоҷик

Бозёфти модар

Суҳайло суҳбати телефониро ба поён расонду даст ба мушаки роёнааш бурд, то номгӯи маводи заруриро аз тариқи номарасон ба ширкати истеҳсолкунанда ирсол намояд. Яке аз кормандонаш дарро нарм заду иҷозаи вуруд хост. Духтарак зуд сабаби омаданашро шарҳ дод:

Навиштаҳои пурмуҳтавои омӯзгорон

Бахши аъзами мақолаву матолиби моҳҳои охир аз шаҳру навоҳии ҷумҳурӣ дастраси «Омӯзгор» гардида, дар хусуси роҳу усулҳои баланд бардоштани сатҳу сифати таълим ва дониш-азхудкунии хонандагон бахшида шудаанд ва омӯзгорон аз таҷрибаи хеш дар масъалаи истифодаи сабку шеваҳои навин

ЭЙ АБР!

Эй абр, ман туро зуд-зуд мебинам. Дар фазо ҷавлон мезанӣ. Гоҳ сап-сафедию гоҳе сип-сиёҳ. Ту ҳам қаҳр дорӣ, ханда дорӣ, ноз дорӣ, гиря дорӣ. Гоҳе бо вазиши бод шинокунон сайри ҷаҳон мекунӣ, вале гоҳе ба хашм меоию менолӣ. ғазабат ки афзуд, дод мезанӣ, худро оташ мезанӣ ва аз ту

Фурӯғи зиндагонӣ

Китобро барҳақ манбаи илму дониш, сарчашмаи хирад, асоси фарҳанги миллӣ ва пояи тамаддуни ҷаҳонӣ мегӯянд. Пайдоиши китоб ба пайдоиши хат ва забон вобаста аст.

Рисолати як рисола

Боиси хурсандист, ки бо ташаббус ва дастгирии Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба 140- солагии Қаҳрамони Тоҷикистон, устод Садриддин Айнӣ бо саъйю кӯшиш

Пажӯҳише мондагор доир ба наҳв

Дар оғози солҳои 60-уми садаи ХХ, баъд аз рӯйи кор омадани «Очеркҳо оид ба грамматикаи забони тоҷикӣ» таҳқиқу омӯзиши ҷиддии вежагиҳои наҳвии забони тоҷикӣ аз вазифаҳои муҳимми муҳаққиқони забоншинос гардид. Ин аст, ки солҳои 60-уму 70-уми асри гузашта паси ҳам осори илмии

«Дарвеши сархуш» ё асрори ниҳони як шеър

Адабиёти рус аз давраи пайдоиш то замони рушд ва шукуфоӣ дар пайравии адабиёти мардумони Ғарб, алалхусус, адабиёти Юнон арзи ҳастӣ намудааст ва барҷастатарин чеҳраҳои он асарҳои мондагори худро дар заминаи омӯзиши асарҳои адибони Ғарб эҷод намудаанд.

Ҳумоюношён

Деҳи ман дар соҳили Оби Мазор – Пораи марзи барӯманди диёр.

Дидори мубораки ту наврӯзи дилам

Муҳаббати модаронаи муаллимаи кафедраи баҳисобгирии муҳосибии таҳлил ва аудити факултаи иқтисодии Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуровро мо - донишҷӯёни кафедра ҳамеша ва дар ҳама ҳолат эҳсос мекунем. Бисёр инсони донишманд ва тозакоранд.

Ваҳдат

Чашм бар дур назар кард, хабардор шудем, Заҳрро ақл шакар кард, шакардор шудем.

Шоҳасар

Омада бар файзи озодӣ китоби «Тоҷикон», Шодии хурду калон аз армуғони хонадон.

Боз як шиносоӣ бо Чехов

Бо омӯзишу мутолиаи осори бадеӣ инсон ба дунёи рангини илму адабиёт ворид мешавад ва донишу ҷаҳонбиниаш рушду инкишоф меёбад. Нависанда ва драматурги маъруфи рус Антон Павлович Чехов (1860– 1904) аз зумраи адибони барҷастаи ҷаҳонист ва осори ӯ дар Тоҷикистон низ хонандаи

Тарғибгари андешаҳои ислоҳгароёна

Аҳмади Дониш намояндаи адабиёти аввали асри ХIХ бо асарҳои таърихии худ ба раванди маорифпарварӣ асос гузоштааст. Ин нависанда ва мутафаккиру маорифпарвари пешқадами замон, хусусан, пас аз сафарҳои анҷомдодааш ба шаҳри Петербурги Русия ба сифати сафир (он вақт элчӣ меномиданд)

Барои ҳиммату номи баландаш…

Ошноии ман бо эҷодиёти устод Муъмин Қаноат аз шеъри «Барои ҳурмати мӯи сафедаш» оғоз гардида буд.

Адиби андешаписанд

Аз рӯзе, ки худро мешиносам, бо китоб сару кор дорам, чунки дар оилаи яке аз чеҳраҳои маъруфи водии Зарафшон Насруллоҳ Салимбоев ба дунё омадаам.

Гавҳари ноёб

Модар, ёд дорӣ, дар даврони кӯдакиам, ҳангоми бо шиддат боридани борон ҷои нишаст намеёфтӣ, беқарор будӣ, метарсидиву меларзидӣ. Ба осмон назар мекардиву аз Худо мехостӣ, то мо фарзандонат, худат ва кулбаатро дар паҳноҳаш нигоҳ дорад. Зеро хонаи мо дар наздикии селроҳа

Як рӯз бо Улуғзода

Шаб то дер хобам набурд. Китоби «Ривояти суғдӣ»-и устод Сотим Улуғзодаро ба даст гирифтам. Гарчи пештар хонда будам, боз ба хондан оғоз кардам.

Инсони покзамир

Соли 2006. Маро ба вазифаи директорӣ лоиқ донистанд. Моҳи июн ин вазифаи пурмасъулиятро қабул кардам. Айни авҷи такопӯи кори мактаб. Таъмир, имтиҳонҳо, навиштани шаҳодатномаи хатм, захираи ангишт барои зимистон ва чандин ташвиши дигар. Такя ба пирони кор, устодон кардам.

Ҳасрат

(Ба ёди устод А. Пиримов) Салом устод, устоди гиромӣ, Баландовозае дар некномӣ!

Роҳи биҳишт

Евгений Чеширко -Шумо оҳангаред? Ин овоз пушти сари оҳангар чунон ногаҳонӣ садо дод, ки як қад парид.

Ёди модар

Модари ҷон, гаштаӣ аз ман ҷудо, Мондаам бе ҳастият бемуттако.

Ҷаҳон аз нигоҳи аксбардор

Дар меҳмонхонаи «Серена»-и шаҳри Душанбе намоиши аксҳои Заур Дахте, филмбардор ва аксбардори шинохта баргузор шуд, ки дар он доираи васеи аҳли фарҳангу ҳунар ва корпусҳои дипломатии мустақар дар Душанбе ширкат варзиданд.

Ваҳдатистон

Шукри насли Оли Сомон мекунем, Шукри бахти тоҷдорон мекунем.

Дӯстӣ нишотбор аст

Дар хурдсолиам ҳамеша бибиам дуои нек дода, мегуфтанд, ки “муаллим шав, ба мисли падарат” ва илова менамуданд, ки бузургон беҳуда “мероси падар хоҳӣ, касби падар омӯз” нагуфтаанд. Хоҳӣ, ки ба мисли қиблагоҳат шахси босаводу сазовори ҳурмату эҳтироми мардум бошӣ, касби ӯро ин

Мадеҳаи меҳрбори омӯзгор

Бузургони ҳар давру замон, сиёсатмадорону ҳокимон, пешвоёни дину тариқат, роҳнамоёни халқро бо унвони муаллим эҳтиром мекарданд ва мекунанд. Пайғамбарони оламро муаллими инсоният гуфтаанд. Дар васфи муаллим достонҳо, шеъру қиссаҳо офарида шудааст...

Посдори нангу номуси миллӣ

Адиби асилу тавонманд, бедордилу худшинос Сотим Улуғзода аз мактаби устод Айнӣ сабақи фаровон андӯхта, муваффақ бар он гардид, ки асарҳои гаронмояву пурарзишеро рӯи саҳнаи адабиёт оварад.

Таҳаввулбахши шеъри муосири тоҷик

25-уми майи соли равон дар Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ ба ифтихори 30-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 90-солагии ДДОТ ба номи С. Айнӣ ва 80-солагии Шоири халқии Тоҷикистон Лоиқ Шералӣ конфронси илмӣ-амалии ҷумҳуриявӣ дар мавзӯи

Хазинаи хираду маърифат

Яке аз кашфиёти барҷаста ва басо муҳим дар таърихи башарият китоб эътироф шудааст. Бо нашри китоб ва китобдорию китобхонӣ инсоният ба марҳилаи пурмуҳтаво, ба шоҳроҳи хирад ворид гашт. Китоб ганҷинаи беназире гардид, ки тавассути он дороии маънавии халқҳову миллатҳо аз насл ба

Таҳқиқоти густурда дар бораи Бадри Чочӣ

(«Девони Бадри Чочӣ», матни илмӣ – интиқодӣ, Душанбе – 2020, 376 с.) Дар адабиёти тоҷик чеҳраҳои зиёди адабие ҳастанд, ки ҳанӯз ҳам осори онҳо барои хонандаи тоҷик ошно нест. Бо ба вуҷуд омадани имконот ва шароити созгор тадриҷан ашъори шоирони классики форсу тоҷик мавриди

Шоҳкорие дар адабиёти ҷаҳон

Садаи бистумро дар адабиёти ҷаҳон метавон ҳамчун як давраи такомулу пешрафти наср ва тозакориҳои бесобиқа дар он муаррифӣ кард. Дар тамоми қитъаҳои олам адибоне арзи ҳастӣ бинмуданд, ки барои ба ҷараёни дигар кашидани наср ҷидду ҷаҳд ба харҷ доданд.

Гавҳаре дар садафи сухан

Абдуҷаббори Суруш аз шоирони насли нав аст, ки бо маҷмӯаи «Фарёди силсилаи хомӯшӣ» ба арсаи адабиёти муосири тоҷик ворид шуда, то имрӯз 14 унвон дафтари ашъорашро ба чоп расонидааст.

Пайвандгари робитаҳои адабӣ

Дар адабиётшиносии муосири тоҷик таҳқиқу баррасии равобити адабӣ миёни халқҳо ва адабиётҳо яке аз самтҳои нави таҳқиқ маҳсуб гардида, дар ҳоли ташаккулу такомул қарор дорад.

Шеър монду меҳр монд

(Аз рӯи ёддоштҳои шодравон устод Убайд Раҷаб) Нақл мекунанд, ки нисбат ба марги бемаҳали устод Мирзо Турсунзода аз ҳар гӯшаву канори олам таъзияномаҳои зиёде ворид шуданд. Бархе аз онҳоро дар саҳифаҳои «Садои Шарқ» (№12-1977) ҷо доданд ва номаҳои дигари таслият аз нашр монда

Ману «Саргузашти Собир»

Синфи сеюмро тамом накарда будам, ки модарам аз дунё гузашт. Ҳавлии як замон сермеҳмону ободи мо, ягона ҳавлии канори рӯди Тоҳир (номи қадимиаш Бурдон), бинои похсагии дуқабатаи деҳаи Нурбахш сарои бесоҳибу вайронаеро мемонд.

Муаммои «Арифметика»

1. Нависанда, мутафаккир ва маорифпарвари тоҷик. 2. Муродифи шоҳмот 3. Ҳиссаи мустақили нутқ. 4. Фан оид ба кашидани расмҳои техникӣ дар мактаб. 5.

Ин дафтари шеъру ғазал чун ман намирад аз аҷал

Бахшида ба 80-солагии зодрӯзи шоири маҳбуб Лоиқ Шералӣ ва мавлуди дӯсти шоир - собиқадори меҳнат Раҷаб Шарифов дар ноҳияи Мастчоҳ ҳамоиши бошукӯҳи илмию адабӣ баргузор гардид.

Лоиқи дилҳо

Дар мактаби рақами 54 – и ба номи Лоиқ Шералии шаҳри Душанбе бахшида ба 80 – солагии Шоири халқии Тоҷикистон Лоиқ Шералӣ таҳти унвони «Лоиқи дилҳо» ҳамоиши фарҳангӣ барпо гардид. Меҳмонону дӯстон ва ҳамқаламони шоир, Нависандагони халқии Тоҷикистон Сорбон, Кароматулло Мирзоев,

Бахти нав эҷод кунед

Мaвзӯи aшъори устод Лоиқ хеле вaсеъ вa домaнaдор aст: зебоии олaми тaбиaт, ишқу муҳaббaти пок, сaмимияту сaдоқaт, дӯстиву сулҳу вaҳдaт, Вaтaну вaтaндорӣ вa монaнди инҳо.

Тӯфонзамир

Аз рӯзгору осори бузургворе чун зиндаёд устод Лоиқ саҳфа рангин намудан коре басе гарон аст. Марг дар айни камолоти эҷодӣ суханвари ормонгарои миллатро аз миёни мо рабуд.

Забони ноби шеър

Муҳаққиқон ба паҳлуҳои гуногуни ашъори Лоиқ Шералӣ баҳои сазовор дода, ӯро яке аз шоирони ширинкалому навҷӯю навовари кишвар ҳисобидаанд, ки дар рушду нумуи шаклҳои шеърӣ – ғазал, рубоӣ, дубайтӣ ва ғайраҳо хидмати шоиста кардааст.

Баҳр дар пиёла

Ашъори устод Лоиқ уқёнусест, ки аз қаъри он ҳанӯз на ҳама лаълу марворидҳоро дарёфтаем. То имрӯз басо гавҳари ноёб паси пардаи ниҳон дар интизори кашфанд. Лоиқ тавассути ашъори баландпояаш инсонҳоро даъват мекунад, ки дар шаби зулмонӣ машъал бишаванд.

Шинохти чеҳраҳои таърихӣ

Устод Сотим Улуғзода аз зумраи он адибонест, ки дар эҷоди осори бадеии хеш бештар ба равшан намудани масоили таърихӣ-фарҳангӣ пардохта, тавонистаанд, ки ҳаводиси фаромӯшшудаи таърихи гузаштаи халқи тоҷикро хеле мӯшикофона ба қалам диҳанд.

Пажӯҳишгари анвои наср

Холиқ Мирзозода (1911-1992) аз зумраи донишмандони зӯфунун, фарҳехта, хеле сермаҳсул ва пухтакори тоҷик ба ҳисоб мераванд, ки аз нӯги хомаи эшон осори зиёди илмӣ-таҳқиқотӣ дар бахшҳои гуногуни адабиётшиносӣ, аз ҷумла, таърихи адабиёти классикӣ, матншиносӣ, сарчашмашиносӣ, адаби

Вусъати фаъолияти адиб

Сулаймон Эрматов ин шоҳбайти машҳури устод Абулқосим Лоҳутиро шиори зиндагиаш интихоб кардааст ва мудом бо риояти мазмуни он фаъолият дорад:

Ғазалҳо

Наздик шуда аз ғами дунё сафари мо, Ҳайфо, ки кам астӣ бари мардум самари мо. Дил дар ғами ӯ тангу мушавваш шуда бошад, Парво накунад дилбари дилбехабари мо.

Ҳақиқати бадеии воқеияти зиндагӣ

Ҳар фарде, ки қалам ба даст гирифта, азму саъй ва талоши ба риштаи тасвир кашидани пораи зиндагӣ ё ҳодисаеро дорад, бояд танҳо ба орзую ҳавас қонеъ нагардида, ба ранҷу заҳмати бардавоми тоқатфарсою тавонкоҳ омода бошад ва накуву амиқ дарк кунад, ки бори масъулияти замон ва

Тараннумгари ишқу муҳаббати самимӣ

Яке аз бузургтарин шоирони машҳури ғазалсарои асри XV, ки дар таърихи шеъри асили тоҷику форс бо ғазалҳои рангину диловезаш мақому мартабаи хосеро ишғол намудааст, Хоҷа Камолуддин Абӯаҳмад Муҳаммади Хуҷандӣ мебошад. Дар хусуси волидайни Камол маълумоти аниқе нест,

Падар ва ёвари адибони ҷавон

(Охираш. Аввалаш дар шумораи гузашта) Раҳмон Сафар, ки марди низомӣ буд, дар бораи саргузашти Сафар Амиршоев маводи фаровоне бо заҳмат гирд оварда, хостааст, ки дар шакли китобе нашр шавад.

Садоқат ба устод

Адабиёт худ ба куллӣ сарчашмаи панду андарз ва манбаи маърифату ибратпазирист. Ҳар як асари бадеӣ, пеш аз ҳама, манбаи омӯзиш, намунаи ҳаёти шоиста, тарғибгари ғояҳои олии башарӣ мебошад. Аз ин хусус бисёр гуфтаву навиштаанд. Аммо дар адабиёт падидаи дигаре низ ба мушоҳида мера

Он, ки аз кори ҳалоли худ саре дорад баланд

Дар нимаи дуюми асри бист ва аввалҳои асри бисту якум мактаби рассомии тоҷик рушд карда, мавқеи махсус пайдо намуд. Имрӯз номҳои рассомони тоҷик Суҳроб Қурбонов, Зуҳур Ҳабибуллоев, Сабзаалӣ Шарифов, Валимад Одинаев, Сайфиддин Шералиев, Мурувват Бекназаров, Юсуф Сангов,

Устод Эҳсон Субҳон 75-сола шуданд

Рӯзноманигори муваффақ ва адиби соҳибистеъдод, устод Эҳсон Субҳон соли равон 75-умин солгарди умри пурбаракату файзбори хешро истиқбол гирифтанд. Рӯзгорони устод хеле рангину пурҳаводис буда, бо хидмати содиқонаву ошиқона ба халқу миллати азиз ва ба матбуоту адабиёт

Иншои хонагӣ

Мавзӯи иншои навбатии муаллим Сабурӣ «Оилаи мо» буд. Ин мавзӯъ дар барномаи таълим чандин сол боз идома дошт. Муаллим наметавонист аз иҷрои супориш сар тобад. Вале аз ин мавзӯву навиштаҳои шогирдон дилгир шуда буд. Зеро мудом иншои ҳама як шаклу мазмун дошт.

Шоири тавоно, шахсияти бузург

30-юми апрели соли равон бо ташаббуси Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон якҷо бо Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ва Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати Тоҷикистон ба номи Мирзо Турсунзода бахшида ба 110-солагии Шоир

Турнаҳои баландпарвоз

Волотарин рисолати адабиёт тарбият аст ва ин нукта аз ҷониби аҳли адаб борҳо таъкид шуда. Воқеан, адабиёт неруи тавонои одамисоз аст, он тавассути сухани дилрасу ҳидоятгар ва раҳнамо одамонро талқин менамояд, ки чӣ гуна бояд зист, чӣ гуна бояд рафтору гуфтор дошт,

Сухан аз устоди бузурги назм

Нашриёти «Адиб» китоби адабиётшиноси маъруфи тоҷик, доктори илми филологӣ, профессор Аламхон Кӯчарзодаро бо номи «Мирзо Турсунзода: Маҳорат ва садоқат» (нашри дуюм бо таҳриру иловаҳо) аз чоп баровард. Асар аз сарсухани муаллиф ва ду боб: «Маҳорат ва заҳмати суханвар»

Гирифтори сухан

Китоби «Ҳамеша-баҳор»-и Хайрандеш маҷмӯаест, ки тавассути нашриёти «Ношир»-и шаҳри Хуҷанд (соли 2020) ба чоп расидаву фарогири 191 ғазали тозаву тар ва дорои маъниҳои баланд аст.

Посдори лафзи модар буд ӯ

Имсол аз зодрӯзи олими шаҳир, забоншиноси варзида Шарофиддин Рустамов 90 сол пурра мегардад ва 14 сол аст, ки ӯ бо мо нест, бо вуҷуди ин, осору афкори ӯ то ҳол ҳокими маҳфилҳо ва бурҳони қотеи мубоҳисаҳои илмии соҳа аст. Зиҳӣ, марде, ки афкору ороъ ва таълимоташ мондагор аст!

Ҳомии лафзи равону шаҳдрез

Коллеҷи омӯзгории шаҳри Панҷакент дар тайёр намудани кадрҳои донишвару варзида таҷрибаи бойи навадсола дорад ва дар ин ҷода баҳри пешбурди илму маорифи Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми бориз мегузорад. Имсол таҷлили ҷашнвораи шогирдони номвари муассиса, аз ҷумла, навадсолагии

Падар ва ёвари адибони ҷавон

Мирзо Турсунзода дар тамоми давраи роҳбариашон дар Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ба ҷавонон садоқати бепоён доштаанд ва онҳоро дастгирӣ мекардаанд. Шоири тавоно на танҳо дар тарбияи ҷавонадибони Тоҷикистон, балки дар тарбияию дастгирии адибони ҷавони кишварҳои дигар,

Шарор овардаем

Шоири халқии Тоҷикистон Ашӯр Сафар аз мактаби эҷодии устод Мирзо Турсунзода сабақу баҳраҳо бардошта, жанри ғазалро такмил додааст. Вале аслан ӯ шоири суннатгарост. Дар ғазалҳои Ашӯр Сафар мушоҳидаҳои тоза ва ҷолиб мушоҳида мешаванд, ки мазмуни баланди ахлоқӣ доранд.

Дӯстонро гум макун

Мирзо Турсунзода То тавонӣ, дӯстонро гум макун, Дӯстони меҳрубонро гум макун.

Шоири ҷаҳонгарду мардумӣ

Устод Мирзо Турсунзода на танҳо дарду шодии мардуми худ, балки дар вуҷуду ҳузури мунаввараш дарду ранҷи миллату халқиятҳои дигарро низ эҳсос мекард ва дар эҷодиёташ аз ормонҳои қалби онҳо менавишт. Устод дар Иттифоқи Шӯравӣ муаззамтарину мунаввартарин чеҳраи адабиёт буд ва

Сипаҳсолори назм, шоири тавоно

24 сентябри соли 1977 устод Мирзо Турсунзода чашм аз ҷаҳон фурӯ баст. Тоҷикон бузургтарин шоир ва ровии дарду армонҳои миллатро аз даст доданд. Онҳое, ки ба шеъру адаб дилбастагӣ дошта, сухан ва ҳунар назди эшон қадр дорад, шеършиносон ва ошиқони назми устод сӯгашро бузург дошта

Муборизи роҳи озодии мардуми Ҳинд

Нависандаи бузурги Ҳинд Мулк Роҷ Онанд баъд аз мутолиаи достони “Қиссаи Ҳиндустон”-и Мирзо Турсунзода чунин гуфта буд: “Кош, дар хусуси кишвари Шӯравӣ асаре нависам мисли достони шоири тоҷик Мирзо Турсунзода дар бораи Ҳиндустон”. Ин гуфтаҳо шаҳодат ба бузургии ин қиссаи таъсиргу

Одамон аз дӯстӣ ёбанд бахт

Адабиёти бадеиро сарчашмаи тарбият, муҳимтарин омили ташаккулбахши шахсият ва воситаи неруманди тарғиби одоби ҳамида тавсиф кардаанд. Воқеан ҳам, адабиёт қувваи беназир аст ва мавқеи барҷаста дар таълими солимии маънавии ҷомеа дорад. Ин нуктаро метавон дар мисоли эҷодиёти гурӯҳи

Хуршеди беғуруб

(порае аз достон) Шеъри Турсунзода шеъри миллат аст, Орӣ аз ҳаргуна айбу иллат аст.

Ба зоҳир гарчи аз хизмат ҷудоям…

Чанде пеш тариқи телевизиони «Синамо» аёдати Нависандаи халқии Тоҷикистон Сотим Улуғзодаро аз ҷониби Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар шаҳри Масква нишон доданд, ки басо ҷолиб буд. Баъди тамошои ин лаҳза навиштаҳои Нависандаи халқии

«Ҷазо»

(Охираш, аввалаш дар шумораи гузашта) Офтоб майли ғуруб карда, хирмани абрҳоро оташ мезад. Чанд муддат пас, пешу қафо як-як аъзои даста вориди ҳавлӣ гардиданд. Аз куҷо пайдо шуданд? Магар аз Осмон фаромаданд? Тақрибан 50-60 нафар ҷамъ шуданд. Зуд саф кашиданд, бе ҳеҷ амру фармо

Гулистони рангини «Адаб»

Шумораи нави маҷаллаи илмӣ, адабӣ ва таълимию маърифатии «Адаб» ба нашр расид, ки чун ҳамеша навиштаҳои пурмуҳтавою хонданӣ пешкаши хонандагон гардидааст. Навиштаҳои ин шумора аз рӯйи мавзӯъ ба панҷ бахш тақсим шудаанд.

Ватансаро

Дар ашъори устод Мирзо Турсунзода ваҳдату ҳамбастагии халқу Ватан бо каломи пуртаъсиру ҷаззоб васф мешавад. Падидаи ватанпарастӣ, андешаи ягонагии ёру диёр ва садоқат ба сарзамини ҳамешасабзи тоҷикон, махсусан, дар замони Ҷанги Бузурги Ватанӣ дар ашъори ӯ равшан эҳсос

Рӯди шоир

Бори дигар омадам, то бишнавам овози рӯд, Боз рақси мавҷ бинам, дарк созам рози рӯд.

Садоқатпеша

Ба устоди арҷманд, Аълочии маориф ва илми ҶТ Тӯрақул Ҷумъаев

«Ҷазо»

Онҳо тақрибан 10-12 нафар буданд. Саропо мусаллаҳ, масту бехуд. Хандаи осмонкафашон фазои корхонаи шаробпазиро ба ларза меовард. -Мепаронем! -бо ғазабу нафрат бонг зад оне, ки риши дарози сиёҳ дошту нигоҳаш барқвор буд. Вай пештар гом ниҳода, аз дасти ӯ кашид.

Рикобӣ

(як пора хотира) Дар бораи табъи волои суханварӣ ва ҳофизаи баланди луғатдонии устод Лоиқ аз бисёр китобҳо хондааму аз гуфтори дӯстон фаҳмидаам. Ашъори маърифатбору суфтаи устод худ гувоҳи муътамади нирумандии эшон дар суханварист.

Озода чу навбаҳор мебояд буд

Наврӯз чу омаду гули лола шукуфт, Дил ҷӯш заду зи ишқ сад қисса шукуфт.

Нависандаи ормонӣ

Дар даврони Шӯравӣ ҳар як заводу фабрика дар назди худ клуби фарҳангӣ дошт, ки китобхона ҷузъи асосии он ба ҳисоб мерафт.

Мирзо Турсунзода: «Зулфиябону, ман Мирзо! Ассалому алайкум!»

Мирзо Турсунзода ва Зулфия. Ин мавзӯъ доманадор аст. Зеро он на танҳо ба адабиёт ва сиёсат алоқаманд аст, балки дар таърихи муносибатҳои ду халқи бузург муайянкунандаи мавқеи шахс ва адабиёт низ мебошад.

Қаламкаши умқнигару моҳиятбин

Маъмулан вақте кас дар бораи шахси ба дил наздик, нафаре, ки қариб ҳар рӯз бо ӯ вомехӯриву муошират дорӣ, мехоҳад меҳрномае бигӯяд ва ё онро рӯйи коғаз орад, душворӣ мекашад.

Хайрхоҳу хайрбину хайркор

Шоири номвару пурҳунари тоҷик Хайрандеш (Хайриддин Қурбонов) ба синни мубораки 60 қадам ниҳод. Фаъолияти рангину фарогири ин адиби писандида, воқеан ҳам, бо омоли хайр пайванди қавию ҳамешагӣ дорад.

«Кино» нашр гардид

Кино аз воситаҳои муҳимтарини санъат ба шумор меравад. Тӯли фаъолияти 90 – солаи худ «Тоҷикфилм» кинофилмҳои зиёде ба навор бардоштаву пешкаши мухлисон гардонид, ки шуҳрати ҷумҳурӣ ва ҳам худи муассисаро баланд бардоштанд.

Ангезаи меҳр

Банда бо адиб ва рӯзноманигори шинохта, шахсе, ки дар ҳама ҳолат ҳузураш ва зуҳураш дар нишасту маҳфилҳо қалбҳоро тасхиру мунаввар мекунад.

Забони модарӣ

Ҳаст дар дунё нишони ман забони модарӣ, Ёдгори ҷовидони ман - забони модарӣ.

Ханда ҳам доруст…

Ҳамасола якуми апрел чун Рӯзи ханда таҷлил мегардад. Дар ин рӯз инсонҳо мекӯшанд бо ҳамдигар суханони ҳазломез гӯянд, бо лутф ҳарф зананд.

Харҷи беҳуда

- Барои афзудани таваҷҷуҳи шавҳарам нисбат ба худам дирӯз бо нархи гарон китоби “100 тарзи ҷалби мардон ба худ”-ро харидам.

Қудрати пул

Мегӯянд, ки ҳангоми хоб ҷисми одам ба хунукӣ чандон тобовар нест. Яъне инсон дар хоб хунукхӯр мешавад. Рост мегуфтаанд; ман баъзан чун рӯзонаҳо хоб меравам

Дафтари қайдҳо

Чун синну соли Меҳрон ба ҷое расид, дигар ҳама корро тарк гуфт ва дар идорае посбон шуд. «Акнун овони шоҳкориҳои мо гузашт, як бурида нонамонро ёфта хӯрем, кифоя»,-ҳар ҷо иброз медошт ӯ.

Мукофотҳо ба кормандони «Омӯзгор»

11 марти соли равон дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон Рӯзи матбуоти тоҷик таҷлил гардид. Дар ҳамоиш мушовири бахши Ёрдамчии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа Масрур Абдуллозода, вазири фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон Зулфия Давлатзода,

Сухан аз рушди матбуоти тоҷик

Бахшида ба Рӯзи матбуоти тоҷик дар Донишгоҳи миллии Тоҷикистон, бо ташаббуси факултаи журналистикаи ДМТ, Иттифоқи журналистон ва Шӯрои ВАО и Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти унвони «Матбуоти даврӣ: мушкилот ва дурнамо» ҳамоиш баргузор гардид. Дар он доираи васеи омӯзгорону дониш

Ҳамкорӣ бо «Омӯзгор» тақвият меёбад

Тайи солҳои охир ҳамкорию робитаи устодону омӯзгорон бо нашрияи «Омӯзгор» вусъат ёфта, сафи муаллифони мо мунтазам меафзояд… Вобаста ба нуктаҳои муҳими Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣПешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон (аз 26 январи с.2021) омӯзгорони

Шарофати пешаи наҷиб

Ман ҳамеша бар он ақидаам, ки омӯзгорӣ, воқеан ҳам, шарафбортарин ва беҳтарин аз кулли пешаҳост. Аз шарофати ин пеша борҳо бархӯрдор шудаву ифтихор кардаам, ки омӯзгор ҳастам ва аз шаҷараи омӯзгорам. Падари арҷмандам низ умре шуғли омӯзгорӣ доштанд ва ҳаргиз арзи пушаймонӣ аз ин

Матншиноси соҳибмактаб

Доктори илмҳои филология, профессор, узви вобастаи АМИ ҶТ, Корманди шоистаи Тоҷикистон Аламхон Кӯчаров устоди забардасту муаллими ғамхор, олими пуркору пухтакор ва шинохтае ҳастанд, ки бо дили бузургу хислатҳои ҳамида, дониши баланд ва истеъдоди наҷиби омӯзгориашон дар қалбҳои

Нақди сухан

Инсон ягона мавҷуди биологии соҳибшуур аст. Ин хосият дар шакли сухан ҳамчун далел тасдиқи худро пайдо мекунад. Зуҳуроти моҳиятии ақл, хирад, дониш, тасаввурот ва ҷаҳонбинӣ, дар маҷмӯъ, рӯҳи инсонӣ, ки тавассути нутқи даҳонӣ, хаттӣ, асарҳои илмӣ, бадеӣ, муҷассамаҳо, ёдгориҳои...

Таҷлили ҷашн дар пойтахт

Дар Боғи фарҳангию фароғатии ба номи Абулқосим Фирдавсии шаҳри Душанбе иди Меҳргон ва Фестивал-намоиши шолӣ ва биринҷ бо шукӯҳу шаҳомати хосса таҷлил гардид. Фестивали мазкурро Вазорати кишо варзии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе ...

Арзёбии адабиёти кӯдакона

Дар толори Пажӯҳишгоҳи рушди маориф ба номи Абдураҳмони Ҷомии АТТ дар мавзӯи «Арзёбии адабиёти кӯдакона» мизи мудаввар баргузор гардид, ки дар он кормандони илмии АТТ, ПРМ, МҶТМ ва намояндагон аз муассисаҳои таълимӣ ширкат намуданд. Президенти АТТ, академик Ғ. Бобизода мизи...

Таъмин бо таҷҳизоти санитарӣ

Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳамкорӣ бо ЮНИСЕФ - Хазинаи кӯдакони СММ дар 45 муассисаи таълимии 19 шаҳру ноҳияи кишвар инфрасохтори зарурӣ вобаста ба таъмини об, беҳдошт ва санитарияро бунёд ва барқарор намуд, ки зиёда аз 42000 кӯдакро (аз ҷумла, 20422 нафар..

БУЛБУЛИ ҒАЗАЛХОНИ ЧАМАНҲОИ ХУҶАНД

Дар Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (26.12.2019) чунин иттилоъ зикр шуда буд: «Бо пешниҳоди мо чанд рӯз пеш Конфронси генералии ЮНЕСКО доир ба баргузории ҷашнҳои 5500-солагии Саразми бостонӣ ва 700-солагии шоири...

Туҳфа ба 150 нафар ятими кулл

Дар рӯзи якуми сафари корӣ дар вилояти Суғд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ноҳияи Бобоҷон Ғафуров Маркази савдою хизматрасонии Суғдиёнро, ки бо тарҳи хеле зебо ва муосир бунёд гардидааст, бо бардоштани..

Тарбияи шоистаи насли наврас

Мулоқоти озоду судманди вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон Муҳаммадюсуф Имомзода бо иштироки сардорони раёсат, мудирони шуъбаҳо,кормандони масъул ва сохторҳои зертобеи Раёсати маорифи вилояти Суғд дар гимназияи рақами 1-и шаҳри Хуҷанд баргузор гардид.Сардори раёсати....

Мухаммас бар ғазали Камоли Хуҷандӣ

Ғарибонро харидорӣ накардӣ, Хушам ҳангоми бедорӣ накардӣ,

«Ҳабдаҳ чаман» бо тарҷумаи 17 ғазали Камоли Хуҷандӣ

Дар шаҳри Хуҷанд бо ташаббуси шуъбаи суғдии Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон ва кормандони муассисаи давлатии «Маркази илмии Камоли Хуҷандӣ»

Эҳтиром ба шоири мумтоз

Баҳори соли 2016 моро насиб шуд, ки бо даъвати Раиси Ҷумҳури Тоҷикистон, Пешвои миллати тоҷик Эмомалӣ Раҳмон ҳамроҳи адибону олимони тоҷики Ӯзбекистон Асад Гулзодаи Бухороӣ, Шониёз Мӯсоев ва Файз Маҳмуд дар тантанаҳои ҷашни Наврӯзи Тоҷикистон ва Анҷумани адибони ҳавзаи Наврӯ

Шеъри ӯ дар авҷи аълост!

Машраби ин бузургвор олист ва сухани ӯ софӣ. Воқеан, пояи ин мард бисёр баланд аст. Ҳофизи Шерозӣ

«Дафтари ишқ» бо забони олмонӣ

Маркази илмии Камоли Хуҷандӣ бо ҳамкории Донишкадаи иқтисод ва савдои ДДТТ ба муносибати 700-солагии Шайх Камоли Хуҷандӣ китоби наверо бо унвони «Дафтари ишқ» аз тарафи нашриёти «Ношир» ба нашр расонид.

«Сафинаи ғазал»-и шоир

Бо ташаббуси Фирдавс Одинаев ва Зиёвиддин Бӯриев ба муносибати камолоти умри адиби шинохта, Корманди шоистаи Тоҷикистон Султонмуроди Одина китоби ӯ зери унвони “Сафинаи ғазал” аз чоп баромад.

Дар дуроҳа

Аз иншо баҳои аъло гирифтам. Мавзӯъ “Ман чӣ гуна дарс тайёр мекунам?” буд. Модарам маслиҳат дод, ки гапи хонаро ба бозор набарорам, айб мешавад, яъне “сари кафида-зери тоқӣ”.

Маҳбубияти як асар

Соли 1958 дар рафҳои мағозаҳои китобфурӯшӣ асаре бо номи «Дар ҷустуҷӯи Карим Девона» (муаллиф Ҳабибулло Назаров) пайдо гардид, ки он дар муддати кӯтоҳе ба фурӯш рафт.

Устод Айнӣ ва масоили имло

Устод Садриддин Айнӣ дар баробари таҳия ва эҷоди асарҳои адабӣ ва таърихӣ дар бораи забони адабӣ, лаҳҷа ва шеваҳои он, масъалаҳои имло, сабк ва услубу забони адибону нависандагон, соҳаҳои фарҳангнигорӣ ва истилоҳшиносӣ як силсила мақолаву асарҳо офаридааст.

Комёбӣ аз ҳамбастагист

Дар ҷумҳурии соҳибистиқлоли мо таваҷҷуҳ ба соҳаи маориф пайваста меафзояд ва ҳамагон ҷидду ҷаҳд менамоянд, ки дар рушду такомули ин соҳа ҳиссагузор бошанд. Воқеан ҳам, шукуфоию пешрафти имрӯзу фардои кишвари маҳбубамон бо соҳаи тақдирсози маориф ҳамбастагии устувор ва ҳамешагӣ д

Тарғибгари ахлоқи воло

Асарҳои безаволи Мавлоно Ҷалолиддини Балхӣ «Девони кабир» ё «Куллиёти Шамс», «Маснавии маънавӣ», «Маҷолиси саъб», «Фиҳӣ мо фиҳӣ» ва «Мактубот» хонандаи худро бо роҳи дурусти зиндагӣ ва мактаби ҳаёт ҳидоят менамоянд.

Иқдоми нав дар камолшиносӣ

Маркази илмии Камоли Хуҷандӣ бо ҳамкории кормандони Донишкадаи иқтисод ва савдои Донишгоҳи давлатии тиҷоратии Тоҷикистон бахшида ба 700-солагии Шайх Камоли Хуҷандӣ таҳти унвони «Камол – устоди бузурги забон» тавассути нашриёти «Ношир» китоберо ба нашр расонд.

Андешаҳои судманду дилписанд

Адабиёти шифоҳӣ ё фолклор як бахши муҳимми адабиёти ҳар миллат аст. Равшан аст, ки пешинаи ин навъи адабиёт ба замоне мерасад, ки ҳанӯз дабираҳо сохта нашуда буданд

Адабистони нур

Шумораи навбатии нашрияи ташкилоти ҷамъиятии «Маркази омӯзиш, таҳқиқ, тарҷума ва нашри адабиёти ҷаҳон» - маҷаллаи «Адаб» дар соли ҷорӣ (№3(55), 2020) бо фарогирии маводи пурарзиши хонданӣ ва ороиши ҷолиб ба нашр расид.

Файзи Истиқлол

Аз нури Истиқлоли мо Хандад гули иқболи мо.

Рӯҳбони кӯдакон

Ба чашмам во намудӣ зиндагиро, Кӣ будан, одаму одамгариро.

Қонуни забон

Садои занги телефон пинаки сарвари мактабро халалдор кард. Ӯ ҳаросон гӯширо бардошта, паиҳам «лаббай, лаббай» гуфт. Мудири шуъбаи маориф фармон медод:

Лутфи устод Бозор Собир

Назди худашон баред Баъди анҷоми шаби эҷодии Бозор Собир дӯстдорони китобҳояш хостанд соядаст гиранд. Шахсе «Шоҳнома»-и Фирдавсиро наздаш гузошт.

Мӯсо Диноршоев

29 сентябри соли 2020 дар синни 86 файласуфи машҳур, муҳаққиқи фарзонаи тоҷик, дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино, академик Мӯсо Диноршоев аз олам даргузашт.

Сарчашмаи маърифат

Фарҳанги китобдорӣ аз қадимулайём дар миёни миллати тоҷик ҳамчун суннати маърифатпарварона вуҷуд дошт. Маҳз таваҷҷуҳи беандоза ба китоб ва офаридани асарҳои баландмазмун буд, ки мо, тоҷикон, дар тӯли таърих бо илму хиради худ машҳури ҷаҳон гардидем. Тавассути китоб ҷаҳонбинию

З. Исмоилзода: «Ҷоизаи ба номи устод Асадулло Саъдуллоев» таъсис дода мешавад

22 сентябри соли ҷорӣ бо ибтикори Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон, Кумитаи телевизион ва радиои назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Академияи воситаҳои ахбори оммаи Тоҷикистон ва Иттифоқи журналистони Тоҷикистон бахшида ба 80-солагии доктори илмҳои филологӣ,

Қатраҳо аз садафи андеша

Мавлоно Ҷалолиддини Балхӣ яке аз чеҳраҳои дурахшони илму адаби тоҷик аст, ки бо осори безаволу мондагораш шуҳраи олам гаштааст.

Биё, то қадри якдигар бидонем!

Яке аз ситораҳои тобноки адабиёти маъруфу пурғановати тоҷик Мавлоно Муҳаммад Ҷалолиддин Балхӣ (ҳамчунин, машҳур бо номҳои Мавлавӣ ва Мавлавии Румӣ) эътироф шудааст.

Равзанаи ошноӣ бо шоири тавоно

Чунонки ба ҳамагон маълум аст, соли равон 700-солагии шоири ғазалсарои адабиёти классикии форсу тоҷик, сухансарои барҷаста Камоли Хуҷандӣ таҷлил мегардад.

Ҷавонмардию лутф аст одамият

Агар ба адабиёти ғанию пурбори аҷдодонамон назар андозем, мебинем, ки мутафаккирони гузаштаи мо ба паҳлуҳои гуногуни тарбияи фарзандон диққати ҷиддӣ додаанд.

Сеҳри нафаси ниҳонии шеър туӣ

Шоири рангинхаёл Алимуҳаммад Муродӣ дар ноҳияи Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ кору зиндагӣ мекунад. Дар баробари эҷоди мисраъҳои тару сабз ба парвариши гулу ниҳол ва дарахтони мевадиҳанда машғул аст ва аз заҳматаш ҳам боғи адабиёт обод асту ҳам гулистони саросар сабзи худи шоир

Қасри фарҳанг дар Мастчоҳ

Нимаи дуюми рӯзи 14 сентябр Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар маркази ноҳияи Мастчоҳ бинои нави Қасри фарҳангро дар вазъияти тантанавӣ мавриди баҳрабардорӣ қарор доданд.

Назарсанҷии «Хома»: котиби матбуотии Вазорати маориф ва илм дар ҷойи аввал

11-уми сентябри соли ҷорӣ бо ибтикори Ташкилоти ҷамъиятии «Хома» дар Маҷмааи давлатии «Душанбе-плаза» мизи гирд дар мавзӯи «Арзёбии натиҷаҳои нишастҳои матбуотӣ дар нимсолаи аввали соли 2020 ва натиҷаи назарпурсӣ оид ба фаъолияти котибони матбуотӣ» доир гардид, ки дар он намоян

Машъали фурӯзони назм

Номи устод Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ ҳамчун қофиласолори адабиёт, ҳамчун шоири бузург ва Одамушшуаро дар нахустсафҳаи таърихи адабиёти тоҷик бо ҳарфҳои заррин ва ҷовидонӣ сабт шудааст.

Фурӯғи олами маънавӣ

Панду ҳикмат воситаи муҳимми таълиму тарбия мебошад ва дар давоми машғулиятҳо бо хонандагон аз тарафи омӯзгор васеъ истифода бурда мешавад. Дар адабиёти тоҷик панду ҳикмат мавқеи барҷаста дорад ва тамоми адибони маъруфи тоҷик дар ин мавзӯъ осори пурмаънию судманд гуфтаанд.

Ашъори безавол

Устод Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ ҳамчун суханвари ҳаким ва чун шоиру донишманди бузург шинохта шудааст. Рӯдакӣ шеъру фарҳанги ҷовидонаи мардуми тоҷикро дар замони Сомониён ба сатҳи як рукни давлатдорӣ бардошт.

Перояи шеър

Дар ашъори Шоири халқии Тоҷикистон, муаллифи Суруди миллӣ - устод Гулназар Келдӣ санъатҳои бадеии лафзию маънавӣ бо камоли маҳорат ба кор бурда шудаанд.

Баррасии вижагиҳои луғавии ашъори классикон

Вобаста ба паҳлуҳои гуногуни ғазалиёти шоирони барҷастаи тоҷик олимону пажӯҳишгарон асарҳои зиёди илмӣ таълиф кардаанд. Дар ин осор, дар баробари муайян намудани маҳорати адабӣ ва ҳунари нигорандагӣ, инчунин, ба масъалаи доираи истифодаи калимоту вожаҳои ашъори шоирони классикии

Содиқи Завқӣ: Нашри ҳар китоб бояд ид бошад

Дар ҷумҳурии соҳибистиқлоли мо таваҷҷуҳ ба китоб, ки муҳимтарин сарчашмаи дониш, хазинаи илму хирад ва раҳнамои ҷодаҳои ростини зиндагист, ҳамвора меафзояд.

Бародарам

(Охираш. Аввалаш дар шумораи гузашта) -Ғулом нею, чӣ мегӯянд, паймонкор ё чӣ буд, иҷоракор. Танҳо шумо ба ҳуҷҷат дар ин хусус имзо монед, ҷонатон халос.

Бар кӯзагаре парер кардам гузаре...

Умари Хайём дар таърихи адабиёти тоҷик ҳамчун шоири рубоисаро мавқею мартабаи баландро соҳиб мебошад.

Бародарам

Чашмонамро кушоданӣ мешавам. На, наметавонам. Хоби нимишабӣ ҳанӯз рӯйи пилкҳоям вазн меорад, чашмонам дар чашмхона давр мезананд.

Ғурур

Бо Ҳамдам дар овони бачагиям ҳамдаму ҳамсолу ҳамсинфу ҳамдарсу ҳамдеҳаву ҳамгузару ҳамсояву ҳамкосаву ҳамфикру ҳамақидаву ҳамбозу ҳамхӯву ҳамшаклу ҳамроҳу ҳамкору ҳамхарҷу ҳамоҳангу ҳамрозу ҳамрангу ҳамошу ҳамзабону ҳамдасту ҳамдарду ҳамқад

Нури истиқлол

Ахтаристон аст гардуни Ватан, Ҷӯш дорад дар бадан хуни Ватан.

Ғамхорӣ –такмилбахши фаъолият

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми навбатии хеш ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон гуфтанд:

Бонуи маърифатгустар

Ин бонуи резапайкари чеҳракушодро, ки ҳамеша табассум ба лаб дораду хеле самимию хушмуомила аст, дар пойтахти мамлакат-шаҳри Душанбе аксар алоқамандони китобу китобхонӣ хуб мешиносанду эҳтиром мекунанд.

Бонуи маърифатгустар

Олами китоб

Дар Барзилия китоби ҷашниеро аз пӯлоди зангногир тайёр намуданд. Онро бахшида ба 400 – солагии шаҳри Рио-де-Жанейро нашр карданд, ки аз 200 саҳифа иборат аст. ***

Воқеият дар ҳикояҳои адиб

Рӯзноманигор ва публитсисти шинохта Умари Шерхон солиёни зиёдест, ки дар баробари иншои мақолаю очеркҳои ҷолибу хонданӣ аз ҳаёти ҳамзамонони мо, инчунин, ба таълифи қиссаю ҳикоёти пурмуҳтаво машғул аст.

Ғаввосе дар баҳри илм

28 август дар Қасри миллат Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар вазъияти тантанавӣ ба 12 нафар Ҷоизаи ба номи Исмоили Сомонӣ супориданд, ки Назарзода Маҳмуд Мирзо,

Ҷаҳони бадеии адиби бузург

Дар адабиёти шӯравии рус як зумра шоиру нависандагоне бо асарҳои пурмазмун ва ҷовидонаи худ шуҳрату манзалат пайдо кардаанд,

Темур Зулфиқоров: Тамоми одамони рӯйи дунё бо ҳам хешанд

Ҳаёт ба пайраҳае монанд аст, ки дар он ҳам гул ҳасту ҳам хор ва мо ба самте меравем, ки чашмонамон мебинад, ақламон қабул мекунад…

Оё медонед, ки…

Дар Австралия Коала ном хирс зиндагӣ мекунад, ки ҳеҷ гоҳ об наменӯшад. Хӯроки асосии Коала барги дарахти эвкалипт аст, бинобар ин, шираи он ҷои обро мегирад.

Андешаҳои ҳакимона аз гулбоғи чаҳор нобиға

Имрӯз дар кишварамон ба таълиф ва омӯзишу мутолиаи асарҳои илмию бадеӣ ва оммавӣ таваҷҷуҳи махсус зоҳир карда мешавад. Тайи солҳои охир дар ин замина асарҳои зиёде рӯйи чоп омадаанд.

Ифтитоҳи парки инноватсионии саноатию технологии ноҳияи Дарвоз

19 август Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар идомаи сафари корӣ дар деҳаи Дуробаи ноҳияи Дарвоз Парки инноватсионии саноатию технологиро мавриди баҳрабардорӣ қарор доданд.

Боз дар хусуси об

Сергейзертарин ҷойи дунё боғи миллии Йеллоустон мебошад, ки масоҳаташ 8990 километри мураббаъ аст. Ин боғ қариб 200 гейзер дошта, дар ИМА (Америкаи Шимолӣ) воқеъ гардидааст.

Сабки шеъри форсӣ – тоҷикиро чандто гӯем?

Чанде пеш дар маҳфили адабие, ки дар шакли сабқат сурат гирифту барои ғолибонро баҳогузорӣ ва муайян намудан чанд савол ба миён гузошта шуд, ба «пурсиши» дар назми классикии форс – тоҷик чанд сабк амал кардааст?

Ҷӯе будам, дарё шудам

Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ аз Худованди меҳрубону бахшанда чунин сифати олии инсониро талаб карда будаанд: Замирамро сипосандеша гардон, Забонамро ситоишпеша гардон.

Камолшиносӣ рушд меёбад

Маркази илмии Камоли Хуҷандӣ ҷилди дувуми «Силсилаи китобҳои камолшиносӣ» -ро таҳти унвони «Камол дар оинаи пажӯҳиш» ба нашр расонид.

Сарнавишти талх

Оилаи Маҳкамовҳо дар яке аз кӯчаҳои шаҳр истиқомат мекарданд. Сардори оила Соробибӣ, писараш Акрам, келинаш Санам, набераҳояш Сабрина ва Аброрҷон буданд.

Хонед, аҷиб аст!

Туҳфаи баъд аз марг Энтони ном шаҳрванди Амрико бо меҳмоннавозӣ ва инсондӯстии худ ном бароварда буд

Вохӯрии судманд

Дар Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон вохӯрии вазири маориф ва илм Муҳаммадюсуф Имомзода бо Сафири навтаъйини фавқулода ва мухтори Ҷумҳурии Исломии Афғонистон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон Муҳаммад Зоҳир Ағбар баргузор шуд.

Оё медонед, ки….

1.Дар Австралия Коала ном хирс зиндагӣ мекунад, ки ҳеҷ гоҳ об наменӯшад. Хӯроки асосии Коала барги дарахти эвкалипт аст, бинобар ин, шираи он ҷои обро мегирад.

Олам сухани Камол гирифт

Камоли Хуҷандӣ аз бузургони адабиёти форсу тоҷик аст, ки бо назми диловези худ шуҳраи офоқ гардида, номи Хуҷанду хуҷандиёнро ба ҷаҳониён муаррифӣ намудааст.

Муҳаммад Авфӣ – тазкиранависи донишманд

Дар таърихи адабиёти форсу тоҷик асари шоир, нависанда ва адабиётшиноси асри XIII Муҳаммад Авфии Бухороӣ – «Лубоб-ул-албоб»-ро нахустин тазкираи илмӣ-адабӣ мешуморанд.

Эҳсонкориҳои табиат

Имрӯз вақти он расидааст, ки дар кишварамон як муассисаи бузурги таълимӣ вобаста ба туризм тайёр карда шавад,

Аҷоиботи биологӣ

1. Парандаҳое мавҷуданд, ки (фотимачумчуқ, майна) хӯрок дар меъдаи онҳо дар 8 – 10 дақиқа ҳазм мешавад.

Падар намуна буд

Ғозӣ Аминов соли 1924 дар деҳаи хушманзари Харангони Болои Ҷамоати деҳоти Айнӣ, ноҳияи Варзоб ба дунё омадааст. Аз хурдӣ орзу мекард, ки ба монанди бародараш Солеҳҷон омӯзгор шуда, ба насли наврас таълиму тарбия диҳад.

Шаст соли босаодати оиладорӣ

Ҳамсоя ҳастем, чандин сари сол. Не, ба гумонам, ки пасу пеш дар як деҳа ба дунё омадем, пушт ба пушт, авлод ба авлод ҳамдигарро мешиносем. Аз шодию ғам ва бешу ками ҳамдигар огоҳему паҳлу ба паҳлуи ҳамем… Бале, ҳамсояем, беш аз сӣ сол боз ва ҳолдони ҳамдигар.

Чашми бози лолаҳо

Дар адабиёт, чи классикӣ ва чи муосир шоирон эҳсосу андешаву тафаккуру фаҳмиши худро, ки аз ҳолатҳои гуногуни мушоҳида ва ангезаҳои рӯҳияашон рӯйи даст омадааст, бо қобилияту нубуғи шоирии хеш дар қолабҳои шеърӣ таҷассум кардаанд.

Шоирие аз рустои Заробод

Боре бо дархости устод Айнӣ олимони адабиётшинос ва шарқшинос ба ковишҳои адабӣ машғул шуда, тавонистанд, ки мероси адабии чандин суханвари номаълумро дастрас намуда, ба чоп расонанд ва пешкаши дӯстдорони адабиёт гардонанд.

Сатрҳо аз номаҳо

Фарҳанги суханварии муосир ҳамчун соҳаи муҳими ҷомеа марҳилаи сифатан нави муносибатҳоеро ба вуҷуд овард, ки имрӯз дар пешбурди самтҳои сиёсиву иқтисодӣ, иҷтимоиву фарҳангии инсоният ҷойгоҳи намоёнро ишғол карда,

Бохтар: ғолибон қадрдонӣ шуданд

Дар шаҳри Бохтар ғолибони даври шаҳрии озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» муайян карда шуданд. Муовини раиси шаҳри Бохтар Шоиста Абдуназарзода зикр намуд,

Фаъолияти МТС тақвият меёбад

Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба сифати яке аз марказҳои таҳлилӣ ва машваратии кишвар бо мақсади амалишавии стратегияҳо ва барномаҳои давлатӣ,

Шод зистан талош мехоҳад

Дар ҷомеа зиста нисбат ба рухдодҳои он, нисбат ба бурду бохт ва шебу фарози он бепарвову бетараф будан бешарафист, балки як навъ ҷиноят аст.

Модарҷон, фаришта будӣ

Модарҷон, хеле пазмонат шудам. Рӯзҳо, соатҳо ва моҳҳо аз фавти ту паси сар мешаваду ба маргат боварам намеояд. Ҳар қадар худро тасалло медиҳам, боз ҳам дар фироқи ту месӯзам.

Номи некаш ҷовидонист

Дар китобе ҳикмати олиеро хондаву ёддошт карда будам: «Чист, ки беҳтар аз зиндагонӣ ва бадтар аз марг бошад? Беҳтар аз зиндагонӣ некномист ва бадтар аз марг - бадномӣ».

Вохӯрии вазири маориф ва илм бо сафири Ҳиндустон дар Тоҷикистон

29-уми июли соли ҷорӣ вохӯрии вазири маориф ва илм Муҳаммадюсуф Имомзода бо сафири Ҳиндустон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон Вираҷ Сингх баргузор гардид.

Ташхиси 42 лоиҳаи ҳуқуқӣ

- Гузаронидани ташхиси ҳуқуқии лоиҳаи қонунҳо ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ яке аз вазифаҳои асосии марказ ба ҳисоб меравад, - гуфт дар нишасти матбуотӣ директори Маркази миллии қонунгузории назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Иззатулло Саидзода

Амалҳои коррупсионӣ коҳиш меёбанд

Муовини сардори раёсати Агентии назорати давлатии молиявӣ ва мубориза бо коррупсияи вилояти Хатлон дар минтақаи Кӯлоб, полковники адлия Абдукарим Носирзода зимни нишасти матбуотӣ гуфт

Аҷаб дунёе

1) Ҳаҷми умумии оби Замин 1.4км3 буда, танҳо 35 млн км3 он оби ширин мебошад.

Ёде аз падари ҳунармандам

Хурд будам. Падарам маро гоҳо ҳамроҳи худ ба ҷойи кораш мебурд

Номи нек монда аз ӯ

Гӯё дирӯзакак буд, ки муаллими заҳматкашу пажӯҳишгари варзида, шодравон Сайфулло Маҳкамов бо чеҳраи шукуфону чашмони нурбор дар Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С.Айнӣ

Омӯзгори асил ва модари мушфиқ

Дар шаҳраки Сирдарёи шаҳри Гулистон нисбат ба омӯзгори математика Ҳусния Шодиева ҳамкорон ва волидон эҳтироми самимӣ доранд.

800 рубоию дубайтии Фарзона

Китоби нави Шоири халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳ Рӯдакӣ Фарзона таҳти унвони “Найсон” тариқи нашриёти “Хуросон” рӯи чоп омад.

Нахустин ҷаласаи Иттифоқи рушди бахши хусусии Тоҷикистон

9-уми июл дар маҷлисгоҳи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иштироки муовини вазири маориф ва илм Диловар Қодирзода нахустин ҷаласаи Иттифоқи рушди бахши хусусии Тоҷикистон оид ба беҳтар намудани фазои соҳибкорӣ баргузор гардид.

Донистан мехоҳед?

Кӯчактарин пианинои олам

Хӯшаҳои шеър ва ҳаловати сояи арча

Нахустин хабару мақолаҳои мо ва шеъргунаҳоямон бо таҳриру иловаю аз байн бурдани сактаҳо аз тарафи устод Субҳон Туйғун дар саҳифаҳои рӯзномаи ноҳиявии «Меҳнат» (ҳоло «Файзи Зарафшон») чоп мешуданд.

Дафни Мотсарт

Ҷасади варамкарда ва пурҷароҳати Волфганг Мотсартро як рӯз баъд аз вафот шитобкорона, хоксорона ва дар қабристони оворагардону муфлисон 6 декабри соли 1791 ба хок супориданд.

Тараннуми Ваҳдат

Ба тоҷик сулҳу Ваҳдат ҳамсафар шуд, Хушо, ки зиндагӣ дур аз хатар шуд.

Гуфтори бузургон

Шахсони бад барои хӯрдан зиндагӣ мекунанд. Касони хуб барои зиндагӣ кардан мехӯранд.

Ҷонфидо

(ёде аз табиби ҳозиқ Ватаншо Раҷабов) Фаъолияти меҳнатии табиби ҳозиқ Ватаншо Раҷабов ва сифатҳои инсониаш ибратомӯз мебошад.

Ҳам дӯст буду ҳам бародар

Ҳикматест машҳур: - Дӯст хуб аст ё бародар? - Бародар, агар дӯст бошад.

Дар муҳити аҳли адаб

Нависандаи маъруф ва забардасти Колумбия, барандаи Ҷоизаи Нобел, муаллифи ҳикоёту қисса ва романҳои пурмуҳтавою дилпазир, ки бар асоси ривоёту устура, қиссаҳои динии китобӣ ва ғояҳои фалсафӣ таълиф гардидаанд,

Санъатҳои бадеӣ ва такомули зеҳн

Чандин бор шунидам, ки агар нафаре аз шогирдон дар таърифи сифати кори худ, ашёи худ ё ҳунари худ гапро аз ҳад гузаронад, нафари дигар суханашро аввал бо завқ гӯш кунад ҳам, дар охир аз шунидан хаста шуда, ба вай хитоб мекунад:

Дар қаламрави «Адаб»

Нашри ҳар як шумораи маҷаллаи илмӣ, адабӣ ва таълимию маърифатии «Адаб» туҳфаи шоистаест барои аҳли илму адаб ва дӯстдорони хираду андешаи воло.

Андешаҳои судманд

Солҳои охир неруи зеҳнии Донишкадаи ҷумҳуриявии такмили ихтисос ва бозомӯзии кормандони соҳаи маориф аз ҳисоби кормандон ва устодони донишманд, ки дар баробари ба роҳ мондани машғулиятҳои бозомӯзӣ ба пажӯҳиши илмӣ машғуланд, сол то сол ғанӣ мегардад.

Шакарнам

Хаёлам, болу пар дорад дубайтӣ, Зи ишқистон гузар дорад дубайтӣ.

Сарчашмаи маърифат

Бахшида ба 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Рӯзи Ваҳдати миллӣ таҳти унвони «Китоб-сарчашмаи маърифат» маҷмӯи мақолаҳои олимону муҳаққиқони тоҷик аз ҷониби Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ дар нашриёти «Ношир»-и шаҳри Хуҷанд

Беҳтаринҳо муайян гардиданд

Ҷиҳати иҷрои Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба баргузории озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» 26 июни соли 2020 даври якуми озмун

Каломи содаву дилкаш

Луқмаи нони ҳалолам, Чашмаи оби зулолам,

Танҳо дар як сатр

Дар табиат 400 навъи растанӣ ва 600 навъи ҷонварон хосияти «обуҳавосанҷӣ» доранд.

Нишасти онлайнии маорифчиёни Тоҷикистону Беларус

18-уми июни соли ҷорӣ нахустин ҷаласаи муштараки онлайнии гурӯҳи кории Тоҷикистону Беларус оид ба ҳамкорӣ дар соҳаи илм ва технология баргузор гардид,

Ду вохӯрии хотирмон

Ёд дорам, дар синфи 4 ё 5 дар мактаби №12-и шаҳри Кӯлоб таҳсил менамудам. Он вақтҳо толибилмон китобҳои дарсиро аз мағозаю фурӯшгоҳҳо мехариданд.

Ҳарфи саҳеҳ кадом аст?

Дар китоби Холиқ Мирзозода «Адабиёт» (хрестоматия, нашри соли 1956) доир ба Камоли Хуҷандӣ чунин навиштае ҳаст: «Зодрӯзи шоир номаълум ва вафоташ соли 1389».

Маҳбуби дилҳо

Соли 1965 Лоиқ дар қатори шоирони номвари тоҷик дар Даҳаи адабиёти тоҷик дар Федератсияи Россия иштирок мекунад. Дар Москва журналисте ба Лоиқ савол медиҳад:

Сарчашмаи илму дониш

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат дар Паём ба Маҷлиси Олии кишвар иброз доштанд: «Китоб маҳсули ақлу заковати мардуми соҳибтамаддун, омили асосии ҳифзи фарҳанги миллӣ ва яке аз муҳимтарин воситаҳои маърифатнок кардани аҳли ҷомеа буда, қобилияти сухандониву суханрон

Аз гуфтаи нохуб нигаҳ дор забонро

Дар таърихи адабиёти классикии форсу тоҷик шоироне арзи ҳастӣ кардаанд, ки бо ашъори пандуахлоқию ҳакимона ва нигоҳи мутафаккиронаи худ ҷойгоҳи бузургеро ишғол бинмудаанд.

Маро ту зинда медорӣ, дубайтӣ!

Мулоҳизаҳо дар атрофи китоби Анварбеки Абӯнаср. «Дафтари ишқ». (Хуҷанд, «Ношир», 2019, - 524 саҳифа)

Зиндагонӣ корвону шеър колои ман аст!

Чун дар бораи эҷодкорон менависанд, ба расми маъмул сифате чанд ба эшон нисбат медиҳанд, ғолибан, вобаста ба сатҳи ҳунарии осорашон.

Сабаби ҳалокати Наполеон

Дар музоядаи дар Шотландия доиргашта шахси номаълум ҳуҷҷатеро фурӯхтанист, ки аз замони лашкаркаши фаронсавӣ Бонапарт Наполеон боқӣ мондааст.

Боз як дастовези адиб

Устод Шафоати Назар аз ноҳияи дурдасти Нуробод ба идораи нашрия меҳмон шуда, бо чеҳраи кушодаю лабханди малеҳ гарм-гарм аҳволпурсиямон намуд ва чун одати ҳамешагии худ аз ҷузвдонаш китоберо бароварда пешамон гузошт.

Семинари омӯзишӣ дар минтақа

Бо ибтикории Маркази миллии тестии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон семинарҳои омӯзишӣ барои тренерон-кормандони муваққатии марказҳои имтиҳонӣ ҷиҳати ташкилу баргузории имтиҳонҳои марказонидаи дохилшавӣ ба муассисаҳои таълимии таҳсилоти миёна ва олии касбии ҷумҳурӣ дар сол

Байтулғазали маърифат

Шеъри Ҳофиз ҳама байтулғазали маърифат аст, Офарин бар нафаси дилкашу лутфи суханаш.

Тӯтии ширинзабони Хуҷанд

Дар адабиёти зиёда аз дуҳазорсолаи форсу тоҷик, дар гуфтори хосу ом, дар хиради мардуми мо ба ҷой ва қадри сухан таваҷҷуҳи хоса дода мешавад ва ин, албатта, сабабҳои хоси худро дорад, зеро некиву бадии зиндагӣ, чигунагии муносибати байни одамон аз бисёр ҷиҳат ба тарзи сухан ва

Хирадманд онест, ки муфассалро мухтасар мегӯяд

Панду андарзи бузургон дар ҳама давру замон ҳамчун неруи созандаву инсонсоз ва раҳнамо дар тарбияву камолоти аҳли ҷомеа нақши бориз дошту дорад.

Ғам махӯр ҳеҷ гаҳ аз нодорӣ

Ғам махӯр ҳеҷ гаҳ аз нодорӣ, К-осмон аз ману туст.

Дуздӣ гуноҳ аст?

Устод аз шогирдони ҳунарманди худ ифтихор мекунад.

Дуди ғализ

Фарид сар ба куҷо задану чӣ кор карданашро намедонист. Духтурон гуфтанд, ки модари беморашро ҳар чи зудтар ҷарроҳӣ кардан лозим меояд.

Гулчини эҷодиёти бонувон

Боиси хурсандист, ки муҳаққиқону адабиётшиносон ба асарҳои эҷоднамудаи бонувони тоҷик таваҷҷуҳ зоҳир карда, ин осорро на танҳо мавриди нақду баррасӣ қарор додаанд, балки намунаҳои беҳтарину хондании онро дар шакли китобу баёзи алоҳида гирдоварӣ ва пешниҳоди хонандаю ҳаводоро

Аз ҳаёти бузургони олам

Нависанда Эмил Золя барои кори босамару муваффақиятнок ҳангоми эҷоди асарҳояш худро ба курсӣ мебаст.

Рухи фарзанди навзодам бидидам

Ҳар сол якуми июн чун Рӯзи байналхалқии ҳифзи кӯдакон ҷашн гирифта мешавад. Тифл аз рӯзи ба дунё омаданаш ба падару модар фараҳ ва шодӣ мебахшад, чунки вай барои волидон давомдиҳандаи умр, бахшандаи умеду орзуҳо мебошад.

Занони шуҳратёри ҷаҳон

Амрест маъмул ва дерин, ки дар ҷомеа мардонро ҳамчун рамзу доноиву тавоноӣ, ҷасорату матонат ва устуворию пойдорӣ мешиносанду тавсиф мебахшанд.

Нон бувад чун ҷони одам

Эҷодиёти шоир Ҷумъа Қувват дар назми муосир бо вежагиҳои махсус умри пурбаракаташро ҳусни маънӣ бахшида, чатри зебои шеъри ӯ аз ҳар хонанда таваҷҷуҳ мекашад.

Бунёдкорӣ дар ноҳияи Мастчоҳ

Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзода дар доираи сафари кории худ ба ноҳияи Мастчоҳ бо ҷараёни корҳои сохтмони иншооти ҷашнӣ шинос шуд.

Орзуи модар

Субҳ дамид. Холаи Замира аз хоб хеста, офтобаро гирифту ба рӯйи ҳавлӣ баромад. Бо қираи чашм ба сӯйи дарвоза нигоҳ карду оҳ кашид.

Инсони наҷиб, олими шинохта ва сарбози ҷабҳа

Муҳаққиқи беназири забони яғнобӣ

Соли 1970 муҳаққиқ А.С Кун ҳангоми сафараш дар дараи Яғноб мушоҳида намуд, ки мардуми ин мавзеъ бо забоне такаллум мекунанд,

Донистан мехоҳед?

Муш ва харгӯш дар як шабонарӯз то бист маротиба хоб мекунанд. Баъзе навъҳои муши паррон дар як сол 320 рӯз мехобанд.

«Балогардон»

(Ҳаҷвия) Дари дафтари кори директор беовоз кушода шуду котиба хабар дод, ки мухбирони нашрияи ҷумҳуриявӣ бо намояндаи шуъбаи маориф омадаанд.

Дар мавсими гармо оби тираро чӣ тавр тоза менамоянд?

- Оби тираро дар зарфи сирдор гирифта, дар ҷойи баланд гузоред, дар поёни он зарфи холӣ гузоред. Баъд як пора матои растанигиро гирифта, як канорашро дар зарфи холӣ монед.

Сарояндаи ғазали сидқу вафо

Шоири халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ, устод Боқӣ Раҳимзода яке аз симоҳои барҷастаи адабиёти муосири тоҷик буда, бо эҷодиёти рангинаш дар тарбияи маънавии аҳли ҷомеа нақши амиқ гузоштааст.

Табиби ман – ҳабиби ман

Солҳои охир, баъди ба нафақа баромаданам, саломатиам халалдор шуд. Ба назди духтурон мерафтагӣ шудам. Духтурон ҳар хел дору менавиштанд,

Салом, эй ҷовидона!

Ҷон будию рафтӣ, зиндаям, ҳайронам, Дар васлу видои ҷону тан сарсонам.

Гирди дилҳо сайр кун…

Соиби Табрезӣ бо мероси гаронбаҳояш дар адабиёти тоҷик мақому мартабаи баландеро касб кардааст. Махсусан, панду андарзҳои шоир бо зоҳири зебою хушоянд,

Парвози баланд

Маҷмӯаи «Парвоз» - и нависандаи хушзавқ Зариф ғулом аз қиссаи «Парвоз» ва се ҳикоя: «Фарёди қалб», «Дасти доҳӣ» ва «Дидор» иборат буда, хеле ҷолиб аст.

Оинаи сеҳр

Бисёр хуб аст, ки бо ибтикори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст» роҳандозӣ гардид

Ҷавонии истеъдод

Сергей Маргелян математики Шӯравӣ, дар 18 – солагӣ донишгоҳро хатм карда, дар 25 – солагӣ академик шуд. ***

Зарби худро озмудан зиндагист

Дар ин дунёи пурҳаводис ва пуршебу фароз рисолати шахсеро нисбат ба шахси дигар саҳлу сода пиндоштан салоҳ нест, вале бо ин ҳама, ба иттифоқи аҳли хирад, суханофарию сухангустарӣ рисолатест басо сангин ва гоҳе тоқатфарсо.

Аҷоиботи олам

Уқёнуси Ором калонтарин ва чуқуртарин уқёнуси ҷаҳон маҳсуб меёбад. Масоҳаташ 180 млн км мураббаъ буда, чуқуриаш то 11км мерасад. Новаи Мариана чуқуртарин дар ин уқёнус ба ҳисоб меравад, ки соли 1958 онро кашф кардаанд.

Аз дида ба дилҳо рафт

Раёсати Донишгоҳи давлатии Данғара аз даргузашти нобаҳангоми устоди донишгоҳ, донишманди шинохта, адабиётшиноси варзида, доктори илми филология, профессор Фарҳод Ҳусейнзода сахт андуҳгин буда,

Дар уфуқ равшанист, мебинед?!

Қитъаҳо

Суди китоб

Гар китоб хонӣ, ту доно мешавӣ, Оқилу зӯру тавоно мешавӣ.

Аҷаб хушбӯю зебоӣ, гули садбарг!

Садбарг яке аз гулҳои зебо, хушбӯй ва рангоранг дар рӯи замин ба ҳисоб меравад. Аз ҷиҳати ранг ва шакл гули садбарг хеле гуногун мешавад.

Соҳибқирони шоирӣ устод Рӯдакист

Кохи адабиёти ҷаҳонгиру овозаманди мо аз он устувору муҳташаму бегазанд аст, ки Меъмори бузургу тавоно нахустхиштҳои зарандудаи онро дурусту мувофиқ гузоштааст.

Ҳамсадои обшорон, ҳамғурури кӯҳсорон

Зиндагиномаи ҳикматрезу пурҳаводиси инсони наҷиб, омӯзгори асил, санъаткори соҳибистеъдод, Ҳофизи халқии Тоҷикистон Ҳоҷӣ Иброҳими Кобулӣ ҳамбастагии комиле бо муҳтавои ин қитъаи баланду дилписанд ва ифтихорбарангези устод Лоиқ дорад:

«Обшори сабз»-и омӯзгор

Шоири соҳибзавқ ва омӯзгори варзида Шодибек Дадоматов имсол ба синни мубораки 60 қадам мегузорад. Устод Лоиқи зиндаёд ӯро «вориси арзандаи Маъдани Понғозӣ» номида буд.

Оё медонед, ки…

Дарахти аз ҳама калони шинокунанда дар ҷаҳон савсани обӣ (нилуфар) – виктория мебошад. Баргҳои ин дарахти азимҷусса то 2 метр бар дошта, дар болои он кӯдаки 35 килограмм вазндошта бемалол нишаста метавонад.

Падаронро азиз бояд дошт

Дар тарбияву ба камол расондани фарзанд волидайн нақши муҳиму аввалиндараҷа доранд. Т

Дониш - чароғи ақл ва ҷавшани ҷисм

Таҷлил ва бузургдошт аз олимон, орифон, донишмандон ва бузургони ин ё он миллат ва баргузории рӯзҳову санаҳои махсус ифтихорест барои ҳар давлату кишвари ҷаҳон.

Сухан аз арши барин омадааст

Тайи 4-5 моҳи охир аз устодону омӯзгорони шаҳру навоҳии ҷумҳурӣ, макотиби олӣ, коллеҷу литсей ва гимназияҳо ба нишонии идораи нашрияи «Омӯзгор» номаҳои зиёде ирсол гардид.

Булбул зи ӯ омӯхта…

Айёми донишҷӯӣ Лолахон Сатторӣ таҳти роҳбарии донишманди маъруфи тоҷик, доктори илмҳои фалсафа Нодир Одил рӯи мавзӯи “Муборизаи ба ҳам зидҳо дар фалсафа” рисолаи илмӣ менигошт.

Доноӣ аз хондан аст

Дар Файзобод шумораи китобхонаҳои шахсӣ аз даҳ адад зиёд нест.

«Хирмани барчош»-и адиб

Бо ташаббуси Фирдавс Одинаев ва Зиёвиддин Бӯриев ба муносибати камолоти умри шоир, нависанда ва ходими давлатӣ, Аълочии маориф, фарҳанг ва матбуоти Тоҷикистон, Корманди шоистаи Тоҷикистон Султонмуроди Одина гулчини осори насрии ин адиби сермаҳсули водии зархези Ҳисор гирд

Иди лола

Замин пироҳани рангин ба бар кард, Ба Иди лолаҳо моро хабар кард.

Вохӯрии судманд

15-уми апрели соли ҷорӣ дар Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон вохӯрии вазири маориф ва илм Муҳаммадюсуф Имомзода бо сафири Ҷопон дар Тоҷикистон Мияшита Такаюти доир гардид.

Омодагӣ баҳри пешгирии бемориҳои сироятӣ

Дар Донишгоҳи давлатии ҳуқуқ, бизнес ва сиёсати Тоҷикистон бо мақсади пешгирӣ аз ҳаргуна бемориҳои сироятӣ (аз ҷумла, коронавирус) тамоми тадбирҳои зарурӣ андешида шудааст.

Каҷрафтор ба манзил намерасад

Дар ҳамаи давру замонҳо зуҳуроту мушкилоти гуногуне мавҷуд буданд, ки садди роҳи пешрафту тараққиёти бемайлони ҷамъият мегардиданд.

Мадеҳаи дӯстӣ

Китоби нави адибони соҳибистеъдод Сайфулло Қулаев ва Амрулло Нурализода «Душанбе –Тошкент девони» (ба забони ӯзбекӣ) дар пойтахти кишварамон ба нашр расид,

Хирадманду садоқатпеша

Устод Ҳабиб Искандаров бо дили бузургу тинати омӯзгорӣ тавонистааст дар разми рӯзгор ҳастию умри бобаракати хешро баҳри рушди соҳаи маориф бахшад ва ҳамеша аз манфиати омӯзгорон ҳимоя намояд.

Дастури муфид

Ба қарибӣ таҳти унвони «Истифодаи барномаи MS Excel дар ҳалли масъалаҳои иқтисодӣ» китоби олимони коллеҷи технологии шаҳри Душанбе Ш. Дониёров, А. Нурализода, Ҷ. Шарифов, Ф. Дониёров зери таҳрири умумии мудири кафедраи система ва технологияҳои иттилоотӣ дар иқтисоди

Роҳи пуршараф ва ибратомӯзи адиб

Нависанда ва рӯзноманигори шинохта Абдуғаффори Партав дар адабиёти тоҷик тайи солиёни зиёдест, ки заҳмат кашида, асарҳои ҷолибу хонданӣ таълиф намудааст.

Сарвати бебаҳои табиат

Об ҷаҳону зиндагиро таровати зебоӣ ва сарсабзиву озодагӣ мебахшад. Нарасидани оби тоза яке аз мушкилоти ҷиддӣ буда, ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст.

Дар идомаи мактаби Соҳиб Табаров

Асари тозанашри адабиётшинос Абдуҷаббор Раҳмонзода «Ҳаёт, адабиёт, воқеият» (Душанбе: ЭР-Граф, 2019.-388 с.) идомадиҳандаи анъанаи мунаққиди соҳибсухан ва адабиётшиноси соҳибном Соҳиб Табаров будани муаллифро таъкид месозад.

Парирӯ тоби мастурӣ надорад...

Манам, ки шуҳраи шаҳрам ба ишқ варзидан, Манам, ки дида наёлудаам ба бад дидан.

Дар ҳошияи “Пайкори мӯрон”

(Вожаномаи Муродӣ)

Аз ҳаёти бузургони олам

Як нусхаи хаттии рӯйи пӯст, ки асари олими бузурги Юнони Қадим Архимед (287 – 212 то милод) буда, тасаввур мешуд, ки аз миён рафтааст, кашф шуд.

Ниқобҳои тиббӣ ва пешгирӣ аз сироят

Мудири кафедраи микробиология, иммунология ва вирусологияи Донишгоҳи давлатии тиббии Тоҷикистон ба номи Абӯалӣ ибни Сино, профессор Саидбек Сатторов ба он назар аст

«Файзи қудс» муаррифӣ гардид

Дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон асари «Файзи қудс» - и адиб ва олими шинохтаи афғон Халилуллоҳ Халилӣ, ки ба шарҳи аҳволу рӯзгор ва таҳлили ашъори Бедил бахшида шудааст,

Забономӯзӣ – калиди муваффақият

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба омӯзиши забонҳои хориҷӣ имконоти зиёд фароҳам оварда шудааст ва дар ин замина барномаи давлатӣ низ қабул гардидааст.

Тамоку - заҳри қотил, вале чаро аз он даст намекашем?

Мо ҳамарӯза шоҳиди сигоркашии одамони зиёде мешавем. Худи онҳо хуб медонанд, ки сигор ба саломатии инсон таъсири бад дорад, ҳатто болои қуттии он навишта шудааст, ки «тамокукашӣ ба саломатии шумо зарар дорад», вале новобаста ба ин, аз он истеъмол менамоянд.

Сафари хотирмон

Соли 2019 мо ҳуҷҷатҳоямонро ба барномаи ITEC (барномаи ҳамкории техникӣ ва иқтисодии Ҳиндустон) барои курси омӯзишӣ супорида, боварӣ надоштем, ки қабул мешавем.

Сухан аз хизматҳои арзандаи адиби шинохта

Дар толори Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон маҳфили адабии «Китоб – раҳнамои бебаҳову беминнати ҳамешагии мо» бо иштироки аҳли илму адаб баргузор гардид.

Боғи Абӯмаҳмуди Хуҷандӣ дар Хуҷанд

26 март дар доираи сафари корӣ дар шаҳру ноҳияҳои вилояти Суғд Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар шаҳри Хуҷанд баъди навсозии куллӣ Боғи Абӯмаҳмуди Хуҷандиро мавриди баҳрабардорӣ қарор доданд.

Ҳафтаи китоби кӯдакону наврасон

Тарбияи насли ояндаи миллат дар рӯҳияи созанда, бунёдкорӣ, ҳисси хештаншиносию ватандӯстӣ, эҳтиром ба таърих ва мероси гаронмояи ниёгон, ифтихор аз комёбиҳои даврони соҳибистиқлолӣ, баҳрабардории ҳарчӣ бештари кӯдакону наврасон аз дастовардҳои илмию техникӣ яке аз

Андар ситоиши дониш

Ягона некӣ дониш асту ягона бадӣ ҷаҳлу нодонӣ.

Хазандае, ки манфиат ҳам дорад

Тадқиқоти илмӣ нишон медиҳанд, ки дар тамоми олам қариб 2200 намуди мор дида мешавад, аз ҷумла, 270 намуди онҳо морҳои заҳрнок мебошанд.

Модар бузург аст

Сухансароёни ҷаҳон модарро бузургвор ва муқаддас донистаанд ва ба бузургии ӯ сано хондаанд. Меҳри модар хуршедро мемонад, ки ба тамоми олам нур мепошад.

Тавсияҳои созмони ҷаҳонии тандурустӣ дар хусуси пешгирӣ аз коронавирус

Дӯстони азиз, хушбахтона, вируси короно ба кишвари азизи мо наомадааст, вале ба шумо тавсияҳои охирини Созмони ҷаҳонии тандурустиро пешниҳод мекунем.

«Омӯзгор» боз «Нашрияи соҳавии сол» эътироф шуд

11 марти соли равон бахшида ба Рӯзи матбуоти тоҷик дар Театри давлатии ҷавонон ба номи Маҳмудҷон Воҳидов ҳамоиш баргузор гардид.

Мулоқот бо намояндаи Барномаи озуқавории ҷаҳонӣ дар Тоҷикистон

13-уми марти соли ҷорӣ вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон Муҳаммадюсуф Имомзода роҳбари Намояндагии Барномаи озуқавории ҷаҳонӣ дар Тоҷикистон ҷаноби Алберто Коррейя Мендесро ба ҳузур пазируфт.

Вохӯрии вазири маориф ва илм бо намояндаи Иттиҳоди Аврупо

13-уми марти соли 2020 дар толори Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон вохӯрии вазири маориф ва илм Муҳаммадюсуф Имомзода бо намояндаи Иттиҳоди Аврупо дар Тоҷикистон Стефано Элеро доир гашт.

6 хабар

Китоби олими тоҷик дар Аврупо ба нашр расид

Манбаъҳои иди Наврӯз

Мо оид ба Наврӯз ҳам сарчашмаи моддӣ ва ҳам сарчашмаҳои маънавӣ дорем.

Модар ва баҳор

Боз баҳор омад! Аз баҳоре ба баҳори дигар расидан давлати бузургест.

Нишони ваҳдату покӣ

Наврӯз аз ҷашнҳои қадимтарин ва муқаддастарини мардуми ориётабор буда, баъдҳо мардуми араб низ онро пазируфтаанд ва бо гузашти солҳову асрҳо халқҳои дигари олам ба таҷлили он пардохтанд.

Боз ба Наврӯз расидем!

Наврӯз иди мардумӣ, иди кишоварзон аст. Тоҷикон яке аз қадимтарин мардумони алоқаманд бо соҳаи кишоварзӣ мебошанд.

Иди хуҷаста

Ҷашни Наврӯз солиёни зиёде пеш аз Зардушт низ баргузор мегардидааст, аммо дар сарчашмаҳои бостонӣ қариб ҳамаи ривоятҳову устураҳо Ҷамшедро асосгузори Наврӯз донистаанд.

Ҷумла ҷаҳон гашт муаттар

Яке аз ҷанбаъҳои муҳими таълими муосир зарурати пайваст намудани дониши хонандагон бо дунёи воқеӣ ва ҳаёти имрӯза мебошад.

Муждаи идона

Рӯзи наву наврӯзии шодона расида, Ин муждаи идона ба ҳар хона расида.

Шамими атр

Биё, Наврӯз, бар домони саҳро, Шукуфон чеҳраи гирёни саҳро.

«Наврӯз – пайвандгари халқҳо ва фарҳангҳо»

Бо ҳамин ном дар толори Донишкадаи ҷумҳуриявии такмили ихтисос ва бозомӯзии кормандони соҳаи маориф конфронси илмӣ – назариявии ҷумҳуриявӣ баргузор гашт.

Ҳуснафзои кишвар

Аз омори демографӣ маълум аст, ки 75%-и аҳолӣ дар деҳаҳо зиндагонӣ мекунанд ва кишоварзӣ соҳаи асосии иқтисодии кишварро ташкил медиҳад.

Тамоку заҳр аст!

Тибқи тадқиқоти олимони соҳаи тандурустӣ, ҳар сол дар дунё садҳо ҳазор одам бо сабаби сигоркашӣ тарки олам мегӯянд.

Ситоишгари тавоно

Ҳар забоне ниёз ба таҳқиқу омӯзиши ҳамешагӣ дорад. Дар ин кор аҳли зиёи миллат, донишмандону пажӯҳишгарон, шоиру нависандагон фаъолона ширкат меварзанд.

Зиёрати оромгоҳи шоир

Пас аз ду соату сӣ дақиқаи парвоз тавассути хатсайри ҳавоии Душанбе-Деҳлӣ ба Ҳиндустон расидем. Ҳадаф аз ин сафар тамошои мавзеъҳои зебоманзару таърихии ин кишвар ба шумор мерафт.

Тароватбахши ҳаёт

Ба ифтихори Рӯзи Модар дар мактаби Президентии шаҳри Бӯстон ҳамоиши идонаи аҳли маорифи вилоят баргузор гардид.

Ҷумлачинӣ

(Устоди собиқадори ДДОТ ба номи С.Айнӣ, услубшиноси варзида, муаллифи беш аз 10 китоб ва 150 мақолаи илмию дастурӣ, инсони наҷиб ва маърифатгустар Ҳотам Саидов 80-сола шуд)

Осори омӯзандаю ахлоқӣ

Хонандагони бешумори осори Лев Толстой ӯро асосан аз рӯйи романҳои безаволаш мешиносанд. Аммо бояд зикр кард, ки ӯ муаллифи ҳикояву повестҳои пурмуҳтавою баландғоя низ мебошад, ки дар онҳо инсондӯстию патриотизм, меҳру муҳаббати адиб ба мардуми заҳматкаши рус, ормонҳои

Раҳнамову раҳкушо

Китоб моро ба дирӯзу имрӯз ва оянда мепайвандад. Он раҳнамову роҳкушо ва дӯсти бовафои инсонҳост. Тарғибгари асосии китоб омӯзгор мебошад.

«Лоф аз таги дарёву гуҳар, яъне чӣ?»

Гоҳе шунидан ё хондани сухани ҳикматноке касро чунон машғул медорад, ки он рӯзҳову ҳафтаҳо аз ёд намеравад.

Андар шинохти матбуоти Бадахшон

Дар ҳама давру замон нақши матбуот дар рушду инкишоф ва пешрафти ҷомеа назаррасу муассир буда, он ҳамчун фишанги идеологии давлат хидмат мекунад. Матбуоти тоҷик таърихи беш аз садсола дошта, дар ин миён роҳи пуршебу фарозро тай кардааст.

Мушкилот бартараф мегарданд

Дар Донишгоҳи миллии Тоҷикистон бо ташаббуси кафедраи матбуоти факултаи журналистика ва дар ҳамкорӣ бо Шӯрои ВАО-и Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба 108-солагии матбуоти тоҷик дар мавзӯи «Матбуоти даврӣ дар шароити рушди технологияҳои иттилоотии муосир» ҳамоиш баргузор гардид.

Суннатулло зебоӣ меофарад

Суннатулло Файзуллоев яке аз ҷавонони фаъоли ноҳияи Файзобод ба ҳисоб меравад.

Муҳаққиқи соҳибдил

Муборизаро пурзӯр бояд кард

Ҳар як фард бояд дарк намояд, ки коррупсия кирдори номатлубест, он пояҳои давлатдориро заиф гардонида, боиси коста гардидани сатҳи зиндагии мардум мегардад.

«Омӯзгор» нашрияи шавқовар ва хонданист

Дар арафаи рӯзи матбуот бо чанде аз омӯзгорон дар хусуси мазмуну муҳтавои матолибу мақолаҳои дар саҳифаҳои нашрияи «Омӯзгор» чопшуда, баррасию таҳлили масоилу мавзӯъҳои мубрами соҳаи маориф дар навиштаҳои кормандони ҳафтанома, сифати чоп ва ороиши он телефонӣ суҳбат анҷом доде

Паҳнову умқи журналистикаи тоҷик

Аз таъсиси аввалин нашрияи тоҷикӣ - «Бухорои шариф» соли равон 108 сол пур мешавад. Маҳз ҳамин нашрия дар рушди матбуоти тоҷик заминаи воқеӣ гузошт.

Рушди сайёҳӣ ва комёбиҳои кишвар

Аз ҷониби Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон эълон гардидани Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ ҳодисаи фараҳбахшест, ки он барои ба яке аз мамлакатҳои пешрафта табдил ёфтани Тоҷикистон мусоидат хоҳад кард.

Такмили ихтисос – вусъатбахши фаъолият

Дар Паёми навбатӣ ба Маҷлиси Олӣ Президенти ҷумҳурӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба баланд гардидани сатҳу сифати таълиму тарбия, омӯзиши фанҳои дақиқ ва мутолиаи осори бадеӣ аз ҷониби хонандагон дар муассисаҳои таълимӣ таваҷҷуҳ зоҳир карда, дар ин самт

Рӯзгори ибратбахш

Модар фарди дарёдилесту хоҳони бо меҳри бекаронаш лабрез намудани оламу одам. Ӯ дунёро орому осоишта, тифлонро хандон, чеҳраҳоро шод ва чашмонро дурахшон,дилҳоро соф ва инсонҳоро соҳибмаърифат дидан мехоҳад.

Саодати зиндагӣ

Модар! Дар зери ин панҷ ҳарф чӣ қадар меҳру муҳаббат, хушгуфторию хушрафторӣ, бузургиву муҷассамаи хоксорӣ ниҳон аст. Модар ҳаст, ки мо ҳастем, ҳаёт ҳаст.

Дили бузург

Ин қадар ранҷу азобҳое, ки модар мекашад, ба хотири он аст, ки мо, фарзандон, хонему соҳиби обрӯву эътибор шавем, ба падару модар ва халқу ватани худ содиқона хизмат кунем.

Ҳамеша бо манӣ, модар!

Модар муқаддастарин ҳастии олам аст, онест, ки ҷояшро касе гирифта наметавонад. Меҳраш ҷовидониву беҳамтост мисли меҳри офтоб.

Оғозбахши ҷаҳони мо

Модар. Чӣ вожаи азизу муқаддас аст барои ҳар як инсон.Вақте ки кас ин калимаро ба забон мегирад, пеши назараш модари азизу меҳрубонаш падид меояд.

«Довталаб» аз чоп баромад

Нахустин шумораи маҷаллаи илмию методӣ ва иттилоотии Маркази миллии тестии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон - “Довталаб” бо сифати баланд ва ҳаҷми калон (218 саҳифа) ба чоп расид.

Китоб инсонро хушбахт мекунад

Китоб одамонро даъват мекунад, ки ҳамеша бовиҷдон, меҳрубон, мушфиқ, сарбаланд ва содиқ бошанд.

Китоб роҳнамост

Китоб ганҷинаи бебаҳост ва он нафаре, ки мунтазам ба омӯзишу мутолиа машғул аст, дар ҷомеа ҳамеша комёбу муваффақ мегардад.

Фарҳангнигори номвари рус

Луғатомӯзӣ аз муҳимтарин ва пурсамартарин василаҳои забономӯзист. Бояд бо роҳҳои гуногун хонандагонро ба омӯхтани луғат ҷалбу ҳавасманд намуд.

Шоире китобдор ва тарҷумон

Омӯзгор Ислом Юсуфӣ соли 1975 бо пешниҳоди раёсати Ҷамъияти китобдӯстон ва қарори кумитаи ҳизби коммунисти ноҳияи Москва (ҳоло Мир Сайид Алии Ҳамадонӣ) унвони “Дорандаи китобхонаи беҳтарини шахсии ҷамъиятӣ кунондашуда”-ро ноил гашта буд. Аз китобхонаи дорои тақрибан 10 ҳазор

Тоҷикистон - манбаи оби зулол

Обҳо Об бузургтарин неъматест барои инсоният ва ин аст, ки ҳамеша мавриди таваҷҷуҳи хоса қарор гирифтааст.

Обро гил накунем

Об дар ҳаёти инсон арзиши бузург дорад. Мавҷудоти рӯйи замин аввал дар об пайдо шудаанд. Дар олами ҳастӣ ҷисме нест, ки дар таркиби худ об надошта бошад, ё аз он баҳравар набошад. Об дар организми зинда маводи асосист.

Ҳимоятгари манфиатҳои мардумӣ

Дар таърихи адабиёти рус адибоне бо эҷодиёти худ нақши мондагор гузоштаанд, ки дар ҳақиқат, осори онҳо қуллаи баланди эъҷоз ба шумор меравад.

Булбули хушилҳони Хуҷанд

Дар Паёми навин ба Маҷлиси Олии ҷумҳурӣ (26.12.2019) Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иттилоъ доданд, ки «бо пешниҳоди мо чанд рӯз пеш Конфронси генералии ЮНЕСКО доир ба баргузории ҷашнҳои 5500-солагии

Ин ҷаҳонро нигар ба чашми хирад

Инсон бо кору пайкор ва фаъолияти доманадору фарох метавонад дар ҷомеа мавқеи шоиста пайдо намояд. Нафароне ҳастанд, ки хислату кирдор ва муносибаташон бо атрофиён мактаби омӯзиш аст.

Ифтитоҳи боз як китобхона

4 феврали соли равон дар Академияи идоракунии давлатии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иштироки намояндаи Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Аҳлиддин Холов, ректори академия, профессор Абдухалил ғафурзода, муовини директори Агентии хизмати давлатии назди П

Кони маънӣ буд

Зан-модарро беҳуда чароғи хонадону роҳнамои зиндагӣ намегӯянд. Вобаста ба ин, мехостам дар бораи нафаре сухан гӯям, ки бо хислатҳои ҳамидаи инсонӣ дар дилу дидаҳои ҳамагон ҷой гирифта буд.

Об: факт, далел, рақамҳо

1. Ҳар сол дар Тоҷикистон 64 млрд м3 оби тоза пайдо шуда, аз он барои эҳтиёҷоти худӣ танҳо 10-12% истифода мешавад.

Дар раҳи кӯҳсор баҳри имтиҳонам зодаанд

Солҳои охир, чун дар тамоми ҷумҳурӣ, соҳаи маориф дар ноҳияи Рӯдакӣ пайваста рушд меёбад. Аҳли маорифи ноҳия бар он мекӯшанд, ки пеш аз ҳама, сатҳи таълиму тарбияро давра ба давра боло баранд ва бо ин ҳадаф бештар аз усулҳои фаъоли таълим ва технологияҳои муосир истифода

Рӯзноманигори шинохта, инсони некдил

Дар зиндагӣ инсонҳое вомехӯранд, ки кас бо як суҳбати сарироҳӣ, бо ҷозибаи чеҳраи гарм ва сухани пурилтифоташон як умр аҳди дӯстиву бародарӣ бо эшон мебандад.

Армуғони омӯзгорон

«Қатра-қатра мешавам об»

Эълон барои Ҷоизаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи маориф дар соли 2020

Ба диққати сардорони раёсатҳои маорифи вилоятҳо, шаҳри Душанбе, мудирони шуъбаҳои маорифи шаҳру ноҳияҳои ҷумҳурӣ, директорон ва ректорони муассисаҳои таҳсилоти миёна ва олии касбӣ, роҳбарони муассисаҳои тобеи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон расонида мешавад,

Об ҳаётбахш аст

Об наҷибтарин унсури ҳастӣ, дорои табиати пурасрори физикӣ буда, дар ҳаёти олами мавҷудот, бахусус, инсон аҳамияти калон дорад. Барои организмҳои зинда об хеле зарур буда, ҳатто як қатраи он ҳаётро барқарор мекунад.

Саноатикунонӣ - асоси таъмини рушди устувор

(Охираш. Аввалаш дар шумораи гузашта) Дар заминаи ин ҳама метавон ба чанд хулоса расид:

Ташхиси ҳуқуқии 105 лоиҳа

Дар нишасти матбуотии Маркази миллии қонунгузории назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон директори он Саидзода Иззатулло Ҳабибулло ба хабарнигорон оид ба ҷамъбасти фаъолияти марказ дар соли 2019 иттилоъ дода, қайд намуд,

Меҳрномаи дӯстон

Ба ифтихори ҳафто-думин солгарди умри файзбору ҳикматрези донишманди варзида, нависанда ва пажӯҳишгари мумтози тоҷик Мирзо Шукурзода китоби муҳтавоманде бо номи «Киштаи ҳафтод баҳор» ба нашр расид, ки аз бисту чор ҷузъи чопӣ иборат аст.

«Муҳаббатриштаҳо»

Имомназари Холназар солҳои зиёде дар мактаби №5-и ноҳияи Айнӣ ҳамчун омӯзгор фаъолият намуда, баъдан дар Донишкадаи ҷумҳуриявии такмили ихтисос ва бозомӯзии кормандони соҳаи маориф ба ҳайси омӯзгори калон ва мудири кафедра машғул аст

ФАРМОНИ ПРЕЗИДЕНТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Дар бораи «Бистсолаи омӯзиш ва рушди фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ дар соҳаи илму маориф» эълон намудани солҳои 2020-2040

Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Дар бораи Вазири маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон таъйин намудани Имомзода М.С.

Таваҷҷуҳ ба китоб меафзояд

25-уми январи соли равон бо ташаббуси Муассисаи давлатии нашриявии «Адиб» дар Театри давлатии академии опера ва балети ба номи С. Айнӣ намоиш-фурӯши китоб баргузор гардид.

Саноатикунонӣ - асоси таъмини рушди устувор

Таъмини рушди устувори иқтисодиёти миллӣ ва ба як давлати тараққикардаи ҷаҳонӣ табдил додани мамлакат, аз ҷумла, ба саноатикунонии босубот вобаста мебошад.

Сада сад раҳ кушояд сӯйи Наврӯз…

Дар Боғи фарҳангию фароғатии Абулқосим Фирдавсии шаҳри Душанбе ҷашни Сада бо шукӯҳи хосса таҷлил гардид.

Бузургдошти Сайидои Насафӣ

Бо иқдоми раёсати маорифи мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Кӯлоб дар бинои муассисаи таълимии №34-и шаҳр ба ифтихори 30 - солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон чорабинии фарҳангӣ бо иштироки мудирони китобхонаҳои муассисаҳои таълимӣ ва омӯзгорону хонандагон

Сухан бояд ба дониш дарҷ кардан

Дар тайи чанд соли охир аз файзи соҳибистиқлолии кишвар дар бораи донистани забони давлатӣ ва риояи меъёрҳои он пешниҳодҳои хубе иброз мегарданд. Мо бояд барои он талош варзем, ки забони воситаҳои хабаррасонии оммавӣ дуруст, фаҳмо, фасеҳу равон бошад.

Сарбози ҷабҳаи худшиносӣ

Дар Кохи «Суғдиён”-и шаҳри Хуҷанд маҳфили адабии “Сарбози ҷабҳаи худшиносӣ” бахшида ба 50-солагии фаъолияти эҷодии адиб, рӯзноманигор ва пажӯҳишгар, Корманди шоистаи Тоҷикистон, дорандаи Ҷоизаи адабии ба номи устод Садриддин Айнӣ – Мирзо Шукурзода баргузор гардид.

Сарбаландӣ

Ба ифтихори 70-солагии профессор Зариф Шарифов

Забони модарӣ

Забони модарӣ, ман дорамат дӯст, Тӯӣ ганҷинаи шаҳри умедам.

Истиқлол

Ҳадафу мақсаду армони ман аст, Шуҳрати ман, шарафу шони ман аст,

Шукрона бояд кард

17-уми январи соли равон дар Маркази Исмоилияи шаҳри Душанбе маросими рӯнамои китоби тозанашри омӯзгори варзида, публитсист ва ҷомеашинос Алиназар Бекназаров «Шукрона бояд кард» баргузор гардид,

Забонҳо сунъӣ ҳам мешаванд

Олами забонҳо хеле ва хеле рангину ҷолиб ва пур аз ҳодисоту воқеаҳост. Забонҳо дар ҷаҳон зиёданд ва пажӯҳишгарон бар он назаранд, ки теъдоди онҳо аз 5 ҳазор беш аст.

Китоб – оинаи маърифати инсон

Имрӯз масъалаи бедор намудани шавқу рағбати насли наврас ба китобу мутолиа дар мадди аввали назари Ҳукумати ҷумҳурӣ қарор дорад.

Суғд: бунёду азнавсозии 8 ҳазор иншоот дар назар аст

Бо мақсади дар сатҳи баланд истиқбол гирифтани ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шаҳру ноҳияҳои вилояти Суғд то соли 2021 бунёду азнавсозӣ ва таъмиру тармими 7 ҳазору 71 иншооти иҷтимоию истеҳсолӣ ба нақша гирифта шуда буд.

Соли 2020 дар Хуҷанд 10 корхонаи истеҳсолӣ бунёд мешавад

Бо мақсади таҷлили пуршукӯҳи 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд силсилаи корҳои созандагию бунёдкорӣ авҷи тоза мегиранд. Дар маҷмӯъ, соли 2019 дар шаҳри Хуҷанд зиёда аз 280 иншооти гуногуни иҷтимоию маишӣ ва хизматрасонӣ мавриди истифода

Тоҷикобод: 18 иншоот бунёд гардид

Тибқи нақшаи чорабиниҳои мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Тоҷикобод бахшида ба ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ноҳия 69 иншооти хурду бузурги аҳамияти ҷамъиятидошта ба нақша гирифта шудааст,

Ба ғолибон беш аз 137 ҳазор сомонӣ мукофотпулӣ тақдим гардид

Дар шаҳри Хуҷанд дар вазъияти тантанавӣ ба беш аз 50 нафар ғолиби озмунҳои вилоятии «Донишҷӯи сол-2019», «Ихтироъкорон ва навоварони ҷавони вилоят», «Беҳтарин хонандаи китобҳои бадеӣ дар соли 2019», «Китобхонаи намунавии вилоят дар соли 2019», «Мақолаи беҳтарин» таҳти унвони «

МУҚОВИМАТ БА КОРРУПСИЯ: сиёсати давлатиро чӣ гуна амалӣ бояд кард?

Дар Паём ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид намуданд,

Сарзамини биҳиштосо

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба хотири рушди соҳаи сайёҳӣ, беҳтар намудани сатҳи зиндагии аҳолии деҳот, муаррифии мавзеъҳои сайёҳии мамлакат ва ҳунарҳои мардумӣ пешниҳод намуданд, ки солҳои 2019-2021 дар кишвар Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ

Бепарво набошем

Инсон ҳамчун омили таъсиркунандаи антропогенӣ дар натиҷаи фаъолиятҳои гуногуни хеш ба табиат ва муҳити зист таъсири манфӣ мерасонад.

35 сол дар хизмати забономӯзон

Бо вуҷуди тағйироти ҷиддӣ дар фазои сиёсии ҷаҳон забони русӣ мавқеи хоси худро ҳаргиз аз даст надодааст ва ҳамоно яке аз забонҳои тавонову бавусъати дунё шинохта мешавад.

«Накуӣ одамро шод ва оламро обод мекунад»

Тарбия дар раванди таҳсилот ҳамеша мавқеи меҳварӣ дорад ва бо хислатҳои ҳамидаи инсонӣ ба камол расондани насли наврас аз вазифаҳои муҳими аҳли ҷомеа маҳсуб меёбад.

Оинадор

Устоди олиқадр, Абдурашиди Самад !

Дар деҳи хурде барои сад ҷаҳонам зодаанд!

(Ангорае дар ҳошияи осори устод Сорбон)

Фурӯшгоҳи нави китоб

Соҳибкорони олиҳиммати ноҳияи Дарвоз дар ободонии маркази ноҳия саҳми муносиб мегузоранд. Чанде пеш бо ташаббуси онҳо ин ҷо фурӯшгоҳи нави китоб мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифт.

«Омӯзгори деҳот»

Ҳафтаномаи «Омӯзгор» ба ифтихори Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ барои беҳтарин мақолаҳо бо унвони умумии «Омӯзгори деҳот» озмун эълон мекунад.

Нишоне аз тамаддуни тоҷикон

Саразм яке аз марказҳои тамаддуни ҷаҳонӣ буда, аҳамияти бузурги илмӣ, таърихӣ ва байналхалқиро доро мебошад. Мавзеи Саразмро соли 1976 олим ва бостоншиноси тоҷик А. Исҳоқов кашф намудааст.

Неруафзои аҳли ҷомеа

Халқи тоҷик табиатан майлу рағбат ва эҳтиром ба китоб дорад. Барои тоҷикон китоб дар қатори муқаддасоти зиндагист ва арҷ гузоштану азиз нигоҳ доштани он ҳатмӣ мебошад.

Ҳунарманд сарфароз аст

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми навбатӣ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (аз 26декабри соли 2019) қайд карданд, ки панҷ соли оянда ба масъалаи касбу ҳунаромӯзӣ ҷалб намудани шаҳрвандони аз 18-сола боло таваҷҷуҳи ҷиддӣ зоҳир к

Ободонии табиат-ободии Ватан

Ниёгони мо захираҳои табииро ба мисли об, ҳаво, замин, парандагон ва рустаниҳо муқаддас медонистанд ва барои барқаррорсозии онҳо кӯшиш менамуданд. Ба воситаи ҳашарҳо дарахту буттаҳо мешинонданд, сарчашмаҳои об ва обҳои ҷориро тоза, ҳайвонот ва растаниҳоро муҳофизат мекарданд.

Ба сухан пухта шавад хоми ҳама

Тайи моҳҳои охир ба идораи нашрияи «Омӯзгор» номаҳои зиёди омӯзгорону устодон аз шаҳру навоҳии кишвар ворид гардиданд, ки ба мавзӯъҳои гуногун бахшида шудаанд.

Устоди мо, раҳнамои мо

Дар шаҳри Истаравшан хурду калон ӯро мешиносанду эҳтиром мекунанд. Пайдост, ки ин подоши тавозӯъ, ҳусни муошират ва хидмати бенуқсони ӯст.

Зевари ҳарфи наку гавҳари маъност

Сайидҷаъфар Қодирӣ омӯзгор аст ва омӯзгор будан ифтихори бузургест. Солҳост, ки дар арсаи илм ранҷ мекашад, ҳам ба шогирдон дарс мегӯяду ҳам пайваста эҷод мекунад.

«Хобҳои шери пир»

Масъалаи ҳифзи табиат ва муносибати дилсӯзона ба олами ҳайвонот аз адабиёти классикии форсу тоҷик маншаъ гирифта, он дар асарҳои баландғояи нависандагони ҷаҳон низ бозтоби бадеии худро ёфтааст.

Дастуре навин барои омӯзгорон

Фаъолияти омӯзгорон бо китоб пайванди ҳамешагӣ дорад ва китоб яке аз воситаҳои асосии самаранокию тақвияти фаъолияти омӯзгорон ба шумор меравад.

Парваришгоҳи Сойи Вота таҳқиқи комил мехоҳад

Беназирии табиати кӯҳсор, бахусус, гуногуншаклии флораи он солҳои зиёдест, ки таваҷҷуҳи тадқиқотчиёни сершуморро ҷалб намудааст. Ба таври маъмул, дар ин маҳалҳо растаниҳои гуногун ба монанди зирк, чук-ри, бодом, марминҷон ва ғайра мерӯянд. Хотиррасон бояд кард,ки ибтидои фасли

Қаламкаши моҳир ва инсони соҳибдил

Зайниддин Муҳиддинов пас аз хатми мактаби олӣ дар мактаби рақами 80 (ҳоло №37) – и ноҳияи Рӯдакӣ ба сифати сарпешоҳанг ба кор қабул гардид.

Обу ободӣ

Мақсади мо, омӯзгорон, тарбия намудани шогирдон дар рӯҳияи ватандӯстӣ, ифтихори ватандорӣ, дӯст доштани табиат, арҷгузорӣ ба боигариҳои он, пок нигоҳ доштани об ва сарфаю сариштакории он дар муҳити оила ва ба ин васила дар ботини онҳо парваридани меҳру муҳаббат нисбат ба табиати

Ҳунар давлатест поянда

Миёни халқи тоҷик касбу ҳунарҳои анъанавӣ аз қадим то ба имрӯз як ҷузъи ҷудонашавандаи фарҳанги халқи тоҷик маҳсуб ёфта, дар ҳаёти мардум мавқеи хосса доранд.

То вохӯрӣ бо ту

Вориди синфхонаи 8 г шуда, дидам, ки шогирдам Мария ғарқи андеша, хотирпарешон нишастааст. Даромадани маро пайхас ҳам накард.

Об табобат ҳам мекунад

Об дар соҳаи тиб бо мақсадҳои гуногун истифода бурда мешавад.

Пешгирии беморӣ масъулияти ҷиддӣ мехоҳад

Солҳои охир инсоният ба бемориҳое гирифтор шуда истодааст, ки олимон аз муолиҷаи он оҷиз мондаанд.

«Фанднома»-е, ки панднома ҳам хоҳад буд

(Чанд андеша дар ҳошияи китоби Ҳакималӣ Назаралӣ «Фанднома», Душанбе: Ирфон, 2019)

Баракат аз ҳаракат

Мулоҳизаҳо оид ба даври ниҳоии озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ…»

Мо барои бахти тифлон зиндаем!

Мо, занҳо, як умр дар талоши бахти фарзандон ва наздикони худ ҳастем.

Саховати файзбори табиат

Мо, тоҷикон, дар кишваре зиндагӣ мекунем, ки аз оби тозаю баландсифат бой асту чашмаҳои зиёди табобатӣ дорад.

Ӯро бояд чун адиб эътироф кард

Ҷӯрабеки Муъмин ҳамчун рӯзноманигор 50 соли умри азизи хешро сарфи кори матбуоти тоҷик кардааст. 21 сол сармуҳаррири рӯзномаи «Набзи Файзобод» буд.

Ҷилои тозаи «Адаб»

Дар арафаи соли нави мелодӣ шумораи тозаи маҷаллаи илмӣ, адабӣ ва таълимию методии «Адаб» бо мундариҷаи ғанӣ ва ороишоти ҷолиб ба нашр расид.

Китобҳои кӯдакона чӣ гуна эҷод мешаванд?

Рӯзҳои 16-18 декабри соли ҷорӣ дар ноҳияи Варзоб семинари омӯзишӣ баргузор гардид, ки дар он муаллифони китобҳои бадеии бачагона, рассомон, муҳаррирони гурӯҳи кории Лоиҳаи USAID «Ҳамроҳ бихонем» иштирок карданд.

Каломи раҳнамою илҳомбахш

Ҳар соле, ки ба ҳукми таърих медарояд, ҳодисаҳои мондагори худро дорад ва ба ин васила дар хотирҳо нақш мебандад. Муҳимтарин ҳодисаҳои сол он рухдодҳоеянд, ки ба шукуфоию осоиштагӣ, ба такмили ҳаёти аҳли ҷомеа мусоидат мекунанд, зиндагии ҳамагонро рангинтару гуворотар месозанд.

Соле буд бафайзу хотирмон

Солҳо меоянду мераванд ва дар маҷмӯъ таърихро ташкил медиҳанд. Одамон дар доираи солҳо фаъолияту зиндагӣ намуда, мекӯшанд, ки ҳар сол пурбору пурбаракат бошад, нақше аз худ ба ёдгор бигзорад, ба пешрафту ободу хуррамтар гардидани диёри маҳбуб мусоидат бикунад.

Пирӯзӣ дар мусобиқаи байналмилалӣ

Мусобиқаи варзишии Ҷоми ҷаҳон оид ба карате до шотокан дар шаҳри Москваи Федератсияи Россия аз 14 то 15 декабри соли ҷорӣ баргузор гардид.

Китоби олимони тоҷик дар Олмон

Китоби докторони илми иқтисод, профессорон Фаттоҳ Азизов ва Хоҷимаҳмад Умаров бо номи «Аграрный сектор экономики: пути перехода к устойчивому развитию», ки дар нашриёти LAMBERT ACADEMIC PUBLISHING-и давлати Олмон соли ҷорӣ нашр шуд, мавриди истиқболи гарми муштариён қарор гирифт

Соли Муш фаро мерасад

Мутобиқи тақвими Ҷопон ва дигар кишварҳои шарқӣ ҳар соли як мучал (12 сол) ба номи ин ё он ҳайвон гузошта шудааст. Инсон дар кадом соле, ки таваллуд ёбад, як қатор хислату одатҳои хосро ба худ гирифта, сарнавишти ояндааш аз ҳамин маълум мегардад.

Нимпайкараи устод Рӯдакӣ дар Москва

Дар Москва, дар Институти кишварҳои Осиё ва Африқои Донишгоҳи давлатии Москва ба номи М.В. Ломоносов маросими ифтитоҳи нимпайкараи асосгузори адабиёти классикии тоҷик, шоири барҷастаи Шарқ Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ баргузор гардид.

Фурӯғбахши дилу дидаҳо

Китоб махзани илму адаб, ганҷинаи ақлу хирад, манбаи донишу маърифат ва калиди мушкилкушои инсон аст.

Саразм – мероси фарҳангии сайёра

Таърих гувоҳ аст, ки халқи тоҷик урфу одат, анъана, мероси бойю ғании таърихӣ дорад.

Табиат хатоҳоро намебахшад

Манбаъҳои ифлосшавии муҳити зист дар шаклҳои гуногун ба табиат ворид гардидани миқдори зиёди партову ифлосиҳое мебошанд, ки дар ҷараёни истеҳсолоту истеъмоли ҷамъияти инсонӣ ҳосил мешаванд.

«Девони Насимӣ»

Саид Имодаддин Насимӣ адиб ва мутафаккири барҷастаи охири асри 14 ва аввали асри 15- и озарӣ буда, ҳамагӣ чилу ҳашт сол умр дидааст. Вай яке аз намояндагони бузурги илму адаби Шарқ шинохта шудааст. Насимӣ офарандаи мактаби бузурги адабист.

Дасти дуои модар

Сад ҷону дил фидои як муддаои модар, Фатҳу кушоиш орад, дасти дуои модар.

Сатрҳо аз номаҳо

Чаро барои хондани китоб меъёр ҷорӣ накунем? Чаро ба корҳои муҳим нафаронеро ҷалб мекунем, ки на танҳо мактуб, балки аризаро навишта наметавонанд?

Маҳбуби бачаҳо

Акобир Шарифӣ аз зумраи адибони маҳбуби кӯдакону наврасони кишвари азизамон буд. Ин суханвари мумтоз 8-уми феврали соли 1928 дар деҳаи зебоманзари Вардуги ноҳияи Ғарм (Рашти имрӯза) таваллуд ёфтааст.

Шоири ҳунарманд

Миробид Сайидои Насафӣ яке аз шоирони бузурги асри XVII маҳсуб меёбад ва бо мероси гаронбаҳояш дар таърихи адабиёти тоҷик мақоми шоистаеро дарёфтааст.

Ганҷи ноёб-модарам

Модарҷони азиз, бароям мислат дар ҷаҳон касе нест.

«Фурӯғи субҳи доноӣ…» ҷамъбаст гардид

14 декабр дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон даври чоруми Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ …» аз рӯйи чор номинатсия ва рақобат барои Шоҳҷоиза ҷамъбаст гардид.

Рушди саӣёҳӣ ва тарбияи худшиносӣ

Рушди саӣёҳӣ дар кишвар, пеш аз ҳама, аз шароити иқлимию ҷуғрофӣ ва муҳити атроф вобаста буда, фарҳанги миллӣ, таърих ва осори этнографиро дар бар мегирад. Диққати одамонро бештар кӯҳҳо, кӯлҳо ва ё шаҳрҳои қадима ба худ ҷалб менамояд.

Муҳити оилавӣ бояд беолоиш бошад

Зӯроварӣ дар оила яке аз мушкилоти мубрами ҷаҳони имрӯза мебошад. Он кирдори паҳншуда ва хавфноке дар муҳити оилавӣ ба шумор меравад,

Дидор бо хонандагон

Дар ноҳияи Дӯстӣ вохӯрии нависанда Зариф Ғулом бо хонандагони мактаби рақами 5-и ноҳия баргузор гардид.

Чор номинатсияи Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ…» пурра ҷамъбаст гардид

13 декабр дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон даври чоруми Озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ …» аз рӯйи чор номинатсия пурра ҷамъбаст гардид.

Аз ҳар чӣ мерасад, сухани дӯст хуштар аст

Яке аз иқтисодшиносони маъруфи кишвар, олим ва устоди варзида, ходими сиёсиву ҷамъиятӣ, профессор, академики Академияи байналхалқии мактабҳои олӣ Зариф Шарифов ба синни мубораки 70 расиданд.

Султони шаҳри тиб

Адиб ва рӯзноманигори варзида Диловар Мирзо дар қиссаи нави худ аз рӯзгори академики Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон,

Даври ниҳоии озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ…» оғоз гардид

11 декабр дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон даври чоруми озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ …» аз рӯйи чор номинатсия бо иштироки 127 нафар ғолиб аз тамоми минтақаҳои мамлакат ба кори худ оғоз намуд, ки то 14 декабр идома меёбад.

Луғати ҳуқуқи байналмилалӣ англисӣ-тоҷикӣ

Ба наздикӣ китоби «Луғати ҳуқуқи байналмилалӣ-англисӣ-тоҷикӣ»- «International law distionary-english-tajik»-и дипломати ҷавону умедбахш Субҳон Қурбонов нашр гардид.

Мафҳуми «гендер» ва моҳияти он

Яке аз мафҳумҳои илмӣ зимни таълими фанни ҳуқуқи инсон (барои синфи 11) «гендер» мебошад, ки зарурат ба шарҳу тавзеҳ дорад.

Ном чу ҷовид шуд...

Кафедраи таърихи адабиёти тоҷики факултаи филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон ҳамсоли донишгоҳ буда, аз оғози фаъолият то кунун дар тарбияи мутахассисони соҳаи филология саҳми муносиб гузоштаст.

Шеъри ӯ мақбули дилҳост

Ба ашъори Ниҳонӣ тавассути матбуоти даврӣ ошноӣ дорам. Вақте шумораҳои нав-батии нашрияҳои «Минбари халқ”, ‘‘Қонун ва ҷомеа” ва “Тоҷикистон”-ро ба даст мегирам, даставвал ҷӯёи шеъри Ниҳонӣ мешавам, зеро дар чакидаҳои илҳоми ӯ падидаи дигаргунаеро эҳсос мекунам.

Тифлию домони модар...

Модарҷон, намедонам суханамро аз чӣ шурӯъ намояму бо чӣ анҷом диҳам. Намедонам бо кадомин суханҳо васфат намоям. Чунки муҳаббату садоқат ва самимияти бепоёни ту болотар аз ҳама гуна ситоиш аст. Қалам низ дар тавсифат оҷизӣ мекашад.

Ғолибони озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ…» дар пойтахт

Бо ташаббуси мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии шаҳри Душанбе дар муассисаи давлатии «Маркази кӯдакон ва наврасони шаҳри Душанбе» маросими ҳавасмандгардонии ғолибони даври шаҳрии озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ…» баргузор гардид.

Омӯзиши ибтикороти байналмилалии Пешвои миллат

14 декабри соли равон бо ташаббуси намояндагии маҳфили «Ҷавонони дар хориҷи кишвар таҳсилдошта» ва Консулгарии генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар Қазоқистон таҳти унвони «Нақши Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар масъалаҳои муҳими сайёра: Об - сарчашмаи ҳаёти инсонӣ» конфронси ил

Ҳамоиши гирандагони стипендияи Президентӣ

26 ноябри соли ҷорӣ дар Театри вилоятии мусиқӣ-мазҳакавии ба номи Ато Муҳаммадҷонови шаҳри Бохтар таҳти унвони «Ҷавонон - пайравони Пешвои миллат» ҳамоиши гирандагони стипендияи Президентӣ баргузор гардид.

Тоҷикистон - дуюмин кишвари амнтарини ҷаҳон

Маркази таҳлилии амрикоӣ - Gallup дар пайи назарпурсии шаҳрвандони 142 давлати дунё кишварҳоро радабандӣ карда, Тоҷикистонро дар зинаи дуюми ҷадвали амнтарин кишварҳои олам ҷой додааст.

Марҳилаи вилоятии озмун ҷамъбаст гардид

Даври вилоятии озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ…», ки аз 20 то 23 ноябр дар шаҳри бостонии Хуҷанд баргузор гардид, ҷамъбаст шуд.

Дасти ҳунарманд болост

Аз ҷониби Пешвои миллат эълон шудани Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ иқдоми саривақтӣ ва хеле муҳим мебошад.

Хатари ҷиддӣ ба ҳаёти инсон

ВНМБ (ВИЧ-СПИД) вируси норасоии масунияти бадан ном дорад. ВНМБ яқе аз проблемаҳои асосии замони ҳозира ба шумор меравад, зеро ин беморӣ дар саросари ҷаҳон паҳн гардидааст.

Майдончаи варзишӣ

Баҳри тақвият бахшидани солимии ҷавонон дар қаламрави ВМКБ як қатор иншооти варзишӣ бунёд ёфтаанд.

Олими пурмаҳсул ва шарафманд

Соҳиб Табаров яке аз сермаҳсултарин муҳаққиқони илми адабиётшиносии тоҷик маҳсуб меёбад.

Горкий - адиби бузург

Мусаллам аст, ки солҳои 20-30-юми асри XX барои собиқ мамлакати паҳновари Шӯравӣ давраи аз як сохт ба сохти дигар гузаштани ҳукуматдорӣ, таҷдиду азнавсозии ҳаёти иқтисодӣ, саноат, маориф ва илм маҳсуб меёфт

Модар яктост, Тоҷикистон яктост

Шеъри устод Лоиқ танҳо хоси замони муайян нест, балки дархӯри тамоми замонҳост. Ҳастанд шоироне, ки ашъорашон мансуб ба як вақт ва барои ду сол ва шаш сол гуфта шудаанд, аз ин рӯ, чунин ашъор дар саҳифаҳои таърих умри тӯлонӣ надоранд.

Вожаи ноби тоҷикӣ

Вақте ки 24 ноябри соли 1992 Ҷумҳурии Тоҷикистон расман соҳиби аввалин рамзи давлатӣ ва соҳибистиқлолии худ-Парчами давлатӣ гардид, вакилони мардумӣ (дар Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон) барои ифодаи номи ин рамз аз байни як силсила номвожаҳои муродифӣ маҳз вожаи қад

Гулчанбаре бо сӣ гул

Дар таърихи таҳия ва табъу нашри китоб дар кишвари маърифатоину фарҳангофарамон боз як ҳодисаи фараҳбахшу мондагоре ба вуқӯъ пайваст.

“Аз Хуҷанд то Лоҳур”

Дар шаҳри Хуҷанд тавассути нашриёти “Ношир” китоби адабиётшинос ва шоир, дотсенти Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров Нуралӣ Нурзод таҳти унвони “Аз Хуҷанд то Лоҳур” ба чоп расид.

Озмуни «Забон – пояи миллат» ҷамъбаст шуд

Дар толори Кумитаи забон ва истилоҳоти назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи Президент ҷаласаи тантанавӣ баргузор гаридид, ки онро раиси кумита, доктори илмҳои филологӣ Гавҳар Шарофзода ҳусни ифтитоҳ бахшид.

Пешвои мардумӣ ва абармарди саҳнаи сиёсат

Хидматҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар таҳкими сулҳу субот, созмонбахши ҳамоишу тадбирҳои байналмилалӣ, мубориза бо терроризму экстремизм ва монанди инҳо шоистаи таҳсин аст.

Сухан беҳтар аз ганҷи шоҳвор

“Шоҳнома”-и Абулқосим Фирдавсиро бузургтарин ҳамосаи миллии тамоми давру замонҳо хондаанд, зеро ин шоҳасар безавол аст ва ба гуфти худи шоир:

Марҳалаи истилоҳот ва истилоҳсозӣ

Баъд аз инқилоби Бухоро ва барқарор шудани сохти Шӯравӣ дар қаламрави он ва таъсис ёфтани ҷумҳурии худмухтори Тоҷикистон забони тоҷикӣ дар ин ҷумҳурӣ дар баробари забони ӯзбекӣ забони расмии давлатӣ эълон гардид. Ва ҳамин давра марҳилаи нави истифодаи забони тоҷикӣ (форсӣ) дар и

Мутахассисони касбӣ заруранд

Бонки ҷаҳонӣ бо номи «Муҳоҷират ва фирори мағзҳо» чунин гузориш додааст, ки «ҳудуди 40 дарсади афроде, ки аз Тоҷикистон ба хориҷа муҳоҷират мекунанд, шахсони дорои маълумоти олӣ будаанд».

Аҳамият ва омӯзиши экология дар замони мо

Солҳои охир амалҳои номатлубу ношоистаю бесалоҳияти созмонҳои гуногун ба муҳити зист, истифодаи зиёди захираҳои табиӣ, зиёдшавии партовҳои саноатӣ, истифодаи ҳаматарафаи замин, афзоиши босуръати аҳолӣ ва ғайра ба он овардааст, ки на фақат саломатии инсон, балки мувозинати эколог

Рӯйхати кишварҳои пешсаф

(Охираш. Аввалаш дар шумораҳои гузашта)

Маҷлиси тантанавӣ ба ифтихори 25-солагии Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон

4 ноябри соли равон дар Кохи Борбад ба ифтихори 25-солагии қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷамъомади тантанавӣ баргузор шуд, ки дар он Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон иштирок ва суханронӣ карданд.

Ҳафтаи чорабинию ҳамоишҳои муҳим

Ҷаласаи навбатии Шӯрои миллии рушди маориф баргузор гардид

Созандагӣ дар шаҳру деҳоти Тоҷикистон

Темурмалик: 8 муассисаи томактабӣ

Сарнавишти Ҳардуриён

Чунонки маълум аст, Осиёи Миёна аз қадим то имрӯз ҷавлонгаҳи қавму қабила ва халқиятҳои гуногунмиллату гуногуннажод мебошад. Ин факти таърихӣ дар чандин асару мақолаи олимони маъруф борҳо таъкид ёфтааст.

Дар иҳотаи гургон

Тайи солҳои охир ба майдони адабиёт як идда эҷодкороне ворид гардиданд, ки аслан ба омӯзгорӣ машғул буда, ба таълифи асарҳои бадеӣ низ машғул мешаванд.

Паймон

Ман тамоми ҳастиамро бастаи ёрон кунам, Аз муҳаббат ошиқонро ҳуҷра дар кайҳон кунам.

Роҳ ба сӯйи тамаддуни ҷаҳонӣ

Забон воситаи асосии муомилот ва муоширати одамон аст. Донистани ин ё он забон ба кас имконият медиҳад, ки аз бурду бохт, имконияту вазъият ва камбудию талаботи рӯзмарраи ҳаёт огаҳ гардад.

Модарам хайётӣ омӯзад маро

Аз Душанбе ба дидани модарам ба деҳа меравам ва раҳораҳ даврони кӯдакиям ба ёдам мерасад, ки ҳар субҳ аз хоб бедор мешудам ва модарамро дар сари мошини дарздӯзӣ медидам.

Шароити мувофиқ ба кор омили комёбиҳост

Нуктаҳо аз суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мулоқот бо роҳбарону фаъолони Федератсияи иттифоқҳои касабаи мустақили Ҷумҳурии Тоҷикистон

Табобат дар маркази тавонбахшӣ

Маркази байналмилалии тавонбахшии ноҳияи Балҷувон дар мавзеи хушманзари Сари Хосор соли 2011 ба фаъолият оғоз намудааст

Осори тарбиятгар ва ғановатманд

Имсол ба зодрӯзи яке аз нависандагони номвари тоҷик Пӯлод Толис, ки соли 1929 дар шаҳри Хуҷанд чашм ба олами ҳастӣ кушодааст, 90 сол пур шуд. Ин қаламкаши боистеъдод, ки мутаассифона, умри кӯтоҳе ба сар бурд (ҳамагӣ 32 сол умр дид), аз худ мероси шоистае боқӣ гузошт.

Забон ва рисолати нависандагӣ

Дар зиндагӣ камтар падид омада, ки дар вуҷуди як инсоне чанд риштае аз ҳунар ҷойгузину ҳамнишин гардад. Ҳастии чунин рухдоде дар қаламрави фарҳангу ҳунар бидуни шак неъмату подоши худовандист.

Симпозиуми байналмилалии илмӣ: “Пажӯҳиш дар фарҳанги бостон: аз дирӯз то имрӯз”

2 октябр дар Китобхонаи миллӣ Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Симпозиуми байналмилалии “Пажӯҳиш дар фарҳанги бостон: аз дирӯз то имрӯз” иштирок ва суханронӣ карданд.

Комёбии Сомон Маҳмадбеков дар Марокаш

Варзишгари тоҷик Сомон Маҳмадбеков дар мусобиқоти ҷудо дар байни ҷавонони ҷаҳон (дар вазни 73 кг) дар кишвари Марокаш ғолиб омада, соҳиби медали тилло гардид

Сайидо ва саҳми ӯ дар инкишофи забон ва адабиёти тоҷик

Ба ифтихори 400-солагии адиби мумтози тоҷик Миробид Сайидои Насафӣ 15-16-уми октябри соли равон дар Донишгоҳи миллии Тоҷикистон конфронси байналмилалӣ таҳти унвони «Сайидо ва саҳми ӯ дар инкишофи забон ва адабиёти тоҷик» баргузор гардид

Созандагӣ дар шаҳру деҳоти Тоҷикистон

Рӯшон: бунёди бинои муосири таълимӣ

Гиромидошти забони давлатӣ ва фарҳанги китобхонӣ

Тоҷикон миёни халқу миллатҳои сершумори олам аз ҷумлаи мардумони соҳибтамаддуне мебошанд, ки забони чандинҳазорсолаи худро то кунун нигоҳ доштаанд

Забони давлатӣ ва вазъи этнолингвистӣ дар Бадахшон

Кӯҳистони Бадахшон дорои вазъи вижаи этнолингвистӣ буда, ба ҷуз забони давлатӣ, инчунин, забонҳои маҳаллӣ, ки дар осори илмии забоншиносӣ таҳти номи забонҳои помирӣ ё бадахшонӣ ёд мешаванд,

Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

1. Ба ифтихори ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатӣ таҳти сарпарастии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон миёни қишрҳои мухталифи ҷомеа, аз ҷумла, хонандагону донишҷӯёни ҳамаи зинаҳои таҳсилот ва шаҳрвандони кишвар дар соли 2019 зери унвони «Фурӯғи субҳи доноӣ…» озмуни ҷумҳуриявӣ ба

НИЗОМНОМАИ озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ...»

Замимаи 1 ба Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Рӯйхати асарҳои адибоне, ки барои аз худ кардан ва хондан тавсия мешавад

Замима ба Низомномаи озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ...»

Ҳайати комиссияи озмуни «Фурӯғи субҳи доноӣ...»

Замимаи 2 ба Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҷоизаҳои озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ...»

Замимаи 3 ба Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Марҳилаи ниҳоӣ наздик аст

Нақшаи баргузории даври сеюми озмун ва ҳайати ҳакамон мушаххас гардид

Забт кун таърихро, поянда шав!

Мавлоно Абулкаломи Озод “Куруши Кабир-Зулқарнайн” (дар таҳия ва баргардони Раҳмоналӣ Мирализода). -Душанбе, “Адиб”, 2019, 204 саҳ.

Таърих неруи тавонои пайвандгари замонҳост

Суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Симпозиуми байналмилалии илмии «Пажӯҳиш дар фарҳанги бостон: аз дирӯз то имрӯз»

Тасдиқи рамзи ҷашни 5500-солагии шаҳри Саразми бостонӣ

Дар асоси пешниҳоди раиси кумитаи тадорукот оид ба ҷашни 5500-солагии шаҳри Саразми бостонӣ, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон Қоҳир Расулзода, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон рамзи ҷашнии ин чорабиниро интихоб

Саноат – омили асосии рушди иқтисод

Нуктаҳо аз суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои

Соҳибкории хусусиро дар самти маориф ривоҷ диҳем

Дар Донишкадаи соҳибкорӣ ва хизмат бо ташаббуси Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазорати саноат ва технологияҳои нави Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи соҳибкорон дар мавзӯи «Заминаҳо ва имкониятҳои рушди соҳибкорӣ дар Тоҷикистон» бо иштироки намояндагони як

Ваҳдати мо аз забони модарист

Яке аз муҳимтарин омилҳои муқаррарсозу таъмингари бақои миллат ва ҳастии бардавому безаволи он забони модарӣ мебошад. Забон миллатро муаррифӣ мекунад ва ба рушди моддию маънавии он мусоидат менамояд. Ба шарофати забони модарӣ халқҳо муоширати байниҳамдигариро таҳким бахшида, бо

Риояи қонунгузории андоз зарур аст

Кумитаи андози назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷиҳати татбиқи дастуру супоришҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар самти амалишавии Кодекси андози кишвар, ҳамоҳангсозии мақомоти молия, андоз ва дигар со

Ҳамоиши кӯдакони маъюб

Бо ибтикори ташкилоти ҷамъиятии «Дунёи кӯдакон» дар ҳамкорӣ бо Ассотсиатсияи волидайни кӯдакони имконияташон маҳдуди шаҳри Кӯлоб дар бинои муассисаи таълимии №51-и шаҳри Кӯлоб ҳамоиши кӯдакони маъюб таҳти унвони «Сафарбаркунии ҷомеа барои фарогирии иҷтимоии кӯдакони маъюб» бар

Меҳрмоҳи хуҷаста

Ҷашни Меҳргон дар радифи ҷашни Наврӯз яке аз оинҳои муқаддасу мондагор шинохта мешавад ва аз ин рӯ, он баъд аз Наврӯз дуюмин ҷашни бузурги миллии мардуми тоҷик буда, ҳар сол дар моҳи октябр ҷашн гирифта мешавад.

Аз ҳама чиз меҳрубонӣ беҳ!

ибқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи рӯзҳои ид» дар кишвари мо ҳар сол дар якшанбеи сеюми моҳи октябр ҷашни Меҳргон таҷлил мешавад.

Малико, ҷашни Меҳргон омад!

Меҳру муҳаббат ва эҳтироми худро тоҷикон нисбат ба муқаддасоти миллати хеш ва расму оину анъанаҳои ниёгонашон бо роҳҳои гуногун ифода мекардаанд, масалан, бо ибодат, бо ситоиш, бо посдорӣ ва таҷлилу тантана.

Эҳёи анъанаҳои бостонӣ

Тоҷикон ҳамчун халқи куҳанбунёд ва тамаддунпарвару маърифатгустар дар шумори анъанаҳои дигар дорои як силсила ҷашну маросими хоси худ мебошанд.

Рӯзи пуршукӯҳ

Меҳрмоҳ, рӯзи аввали он Ҳурмуздрӯз аст. Ва рӯзи шонздаҳуми рӯзи меҳр аст, ки иди бузурге аст ва ба Меҳргон маъруф аст, ки хазони дуюм бошад. Ва ин ид монанди дигар идҳо барои умуми мардум аст.

Фалак – мероси фарҳанги ниёгон

Фалак яке аз жанрҳои мусиқӣ буда, аз осори шифоҳии мардуми кӯҳистон сарчашма мегирад. Ба андешаи санъатшиносон, жанри фалак таърихи куҳан дорад ва иҷрояш маҳорати хоса металабад.

Барандагони Ҷоизаи Нобел муайян гардиданд

Аз 7 то 14 октябри соли равон дар пойтахти Шветсия - шаҳри Стокголм ҳамоиши Ҳафтаи 118-уми Ҷоизаи Нобел баргузор гардид. Он бо супурдани ҷоиза дар соҳаи физиология ва тиб 7 октябр оғоз ёфт.

Бо дилу дидаи бедор маро ёд кунед!

Мероси бою гаронбаҳои фарҳанги халқи куҳани тоҷик собит месозад, ки тарбияи ҷавонон, пеш аз ҳама, аз фикру ақидаҳои инсондӯстӣ, ватанпарастӣ, хештаншиносӣ ва меҳнатдӯстӣ сарчашма мегирад, ки асоси онро хислатҳои олии инсонӣ-олиҳимматӣ, дӯстӣ, росткорӣ, поквиҷдонӣ ва ғайра ташкил

Рӯзноманигори соҳибқалам буд

Шаби 17-уми октябри соли 1992 журналисти варзидаи Ёвон, сароянда, ровии ширинбаён Таваккали Файзулло аз дасти душманони миллати тоҷик, дастаи мусаллаҳи Қорӣ Восиди хунхор ваҳшиёна ба қатл расонида шуд.

Қиссаи қубба

Шахсе дар истгоҳи мошинҳои назди бозор мебинад, ки як қуббаи зебдиҳандаи чархи мошинаш куҷое парида рафтаст. Афсӯсхӯрон менигарад, ки қуббаи чархи мошин ё дар наздаш аз навъи қуббаи чархи мошини худи вай аст. Ба сараш фикре меояд, ки ин қуббаро канда ба чархи мошини худ гузорад

Ёде аз Моёншоҳ Назаршоев

Ҷашни 90-солагии зодрӯзи арбоби сиёсию давлатӣ, профессор Моёншоҳ Назаршоев дар зодгоҳаш деҳаи Хосаи Ҷамоати деҳоти Поршневи ноҳияи Шуғнон бо гузоштани гулчанбар дар оромгоҳ оғоз гардид.

Забони модарӣ

Лафзи моро Ҳақ зи шаҳди ноб ато бинмудааст, З-ин сабаб ширинтарин лаҳне ба тоҷик будааст.

Меҳргон вусъатбахши ободонию созандагист

Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба муносибати ҷашни Меҳргон 13.10.2019, шаҳри Душанбе

Рӯзи забони давлатӣ таҷлил гардид

4 октябри соли ҷорӣ дар Кохи Борбад Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар ҷамъомади тантанавӣ ба ифтихори Рӯзи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон иштирок ва суханронӣ карданд.

Ҷудо дар кишвар рушд мекунад

Дар шаҳри Душанбе толори варзишии «Ҳоҷӣ Шариф» дари худро барои хоҳишмандони риштаи ҷудо боз намуд.

Ҳиммат баланд дор...

Бо ибтикори Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ эълон гардидани солҳои 2019 - 2021 дар ҳаёти кишвар оғози марҳалаи нав мебошад.

Душанбе - пойтахти сайёҳии кишварҳои СҲИ

Дар ҷаласаи сеюми вазирони сайёҳии кишварҳои узви Созмони ҳамкории иқтисодӣ (ECO), ки дар шаҳри Хуҷанд доир шуд, шаҳри Душанбе пойтахти сайёҳии кишварҳои Созмони ҳамкории иқтисодӣ барои солҳои 2020-2021 интихоб гардид.

Фарзона дар меҳмонии донишҷӯён

Бахшида ба Рӯзи забони давлатӣ дар толори Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик Муҳаммад Осимӣ бо иштироки Шоири халқии Тоҷикистон Фарзона ва устодону донишҷӯёни ин боргоҳи маърифат конфронси илмӣ – амалӣ таҳти унв

Забони мо ҷаҳони мост

Дар Маркази ҷумҳуриявии муассисаҳои таҳсилоти иловагӣ бахшида ба Рӯзи забони давлатӣ маҳфили бошукӯҳе баргузор гашт.

Пок медорем лафзи модарӣ

Дар Донишкадаи давлатии забонҳои Тоҷикистон ба номи Сотим Улуғзода бо иштироки устодону шогирдон, меҳмонон ва алоқамандони забони ноби тоҷикӣ ҳамоиш баргузор шуд.

Номи неку сарфарозист

Вожаи «ном» дар «Фарҳанги забони тоҷикӣ» ба маънои калимае, ки барои муайян кардани шахсе ё чизе кор фармуда мешавад (исм), омадааст. Маънои маҷозиаш бошад, шуҳрат ва овоза аст.

Забон рукни асосии давлатдории миллист

Суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба муносибати Рӯзи забони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Комёбии шоҳмотбоздухтари тоҷик

5 октябр мусобиқаи ҷумҳуриявӣ оид ба шоҳмот барои дарёфти Ҷоми Пешвои миллат, ки бори аввал сурат гирифт, баъди чор марҳила ҷамъбаст гашт.

Фурӯтанӣ ба хотири озодӣ

(Охираш. Аввалаш дар шумораи гузашта) Гандӣ ба ҳимояи табақаи махавҳо бармехезад. Пеш аз ҳама Гандӣ ба ин табақа, ки бо онҳо нишасту доду гирифт мамнӯъ буд, номи «ҳариҷанс»-ро медиҳад, ки маънои он фарзандони худост.

Таҷлили Рӯзи омӯзгор

Дар толори Қасри фарҳанги ноҳияи Бобоҷон Ғафуров бо иштироки аҳли маориф аз тамоми шаҳру ноҳияҳои вилоят ҳамоиши идона бахшида ба Рӯзи забони тоҷикӣ баргузор гардид.

Фархор: обуна ба 1000 нусхаи «Омӯзгор»

Мазмуну муҳтавои нашрияи «Омӯзгор» сол то сол беҳтар гардида, дар он масъалаҳои соҳаи маориф ба таври фарогир инъикос мегарданд. Ҳамин аст, ки соли дуюм аз ҷониби Академияи ВАО ва Иттифоқи журналистони Тоҷикистон ҳафтаномаи «Омӯзгор» дар ҷ

Пайки «АДАБ» мерасад

Шумораи нави нашрияи ташкилоти ҷамъиятии «Маркази омӯзиш, таҳқиқ, тарҷума ва нашри адабиёти ҷаҳон» - маҷаллаи «Адаб» чун шумораҳои пешин бо мундариҷаи ғанӣ ва сифати баланди ороиш чоп шуд.

Фурӯтанӣ ба хотири озодӣ

Наслҳои оянда эҳтимол бо душворӣ бовар кунанд, ки чунин шахсияте мисли М.Гандӣ замоне зинда дар рӯи замин мегашт. Алберт Эйнштейн

Ҳокими сухан

Ҳокими Сафар аз зумраи омӯзгоронест, ки аз қавли устод Бозор Собир, «қадам ба қадамашон бо қалам вобаста аст».

«Қуттии почта»

«Қуттии почта» китобест, ки намунаҳои эҷодиёти классики машҳури адабиёти Озарбойҷони асри гузашта, нависанда ва драматург, намояндаи маъруфи ҳақиқатнигории интиқодӣ, публитсист, муассиси матбуоти ҳаҷвӣ, равшангари афкори омма ва раҳо намудани мардуми минтақа аз ҷаҳолат, таъсисди

Асари роҳнамо барои пажӯҳишгарон

Илм дар замони муосир мавқеи меҳварӣ касб намуда, таълифи асарҳои пажӯҳишӣ ба рушди иқтисодиёту иҷтимоиёт, муаррифии фарҳанги миллӣ мусоидат менамояд.

Коргоҳи нонпазӣ фаъолияташро оғоз кард

Чанде қабл дар Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба номи академик М.Осимӣ дар шаҳри Хуҷанд коргоҳи нонпазӣ ба фаъолият оғоз намуд.

Монологи забони модарӣ

Ман забони модариям, беҳтарину арзишмандтарин дороии ҳар фарди шарафманду баору номусам. Ман бо ифтихори миллӣ ва шаъну эътибори мардумон тавъам мебошам.

Забони модариро пос дорем

Агар мо, мардуми куҳанбунёд, имрӯз забони ширину шевою зиндаву поянда дорем, сабабаш он аст, ки табъи латиф ва боландае доштаем. Забони тоҷикӣ андеша, худогоҳӣ ва ҳувияту донишу фарҳанги моро таконбахш буда, рамзи ягонагӣ ва ваҳдати миллиамон мебошад.

Сарҳади тоҷик забони тоҷик аст!

Олимон кайҳо таъкид ва собит кардаанд, ки ҷомеа бидуни забон ва забон бидуни ҷомеа вуҷуд дошта наметавонад. Яъне забон ва ҷомеа бо ҳам пайванди қавӣ доранд ва аз ин рӯ, забон ҳодисаи ҷамъиятӣ шинохта шудааст.

Тоҷикон аз нигоҳи бузургон

Тоҷикон мардуми коршинос, меҳнатдӯст ва ҳунарманданд. Бештар ба кишоварзӣ, косибӣ ва тиҷорат машғуланд ва ба ҳаёти кӯчиёна таваҷҷуҳе надоранд. Аксари онҳо босавод буда, сокинони тамаддунпарвари Осиёи Миёнаро ташкил медиҳанд.

Посдори мақоми забони давлатӣ

Маълум аст, ки таълиму тарбия дар мактаб танҳо бо нишондодҳои барномаҳои дахлдор маҳдуд намешавад. Омӯзгорон бо истифода аз дастуру китобҳои иловагӣ, маълумоти воситаҳои ахбори омма ва сарчашмаҳои дигар ба хонандагон донишҳои такмилбахш дастрас менамоянд.

Сухан аз меъёрҳои забони давлатӣ

Дар муассисаи давлатии «Академияи ВАО-и Тоҷикистон» марҳилаи дуюми дарси маҳорат дар мавзӯи «Риояи меъёрҳои забони давлатӣ дар нашрияҳо» баргузор шуд, ки дар он намояндагони ВАО-и кишвар ширкат варзиданд.

Тараннумгари ваҳдат

Аз соли 2009 инҷониб 30 сентябр дар ҷумҳурӣ Рӯзи Мавлоно бошукӯҳ ҷашн гирифта мешавад. Соли 2007 аз ҷониби ЮНЕСКО 800-солагии Мавлоно эълон гардид, ки на танҳо дар Тоҷикистон, балки дар як қатор кишварҳои ҷаҳон дар сатҳи баланд ҷашн гирифта шуд.

Ҳар киро устод набвад...

Барои он ки аз паси касе равию ӯро эҳтиром бикунӣ, ба ӯ эътимод бубахшӣ, бояд ба он кас бовар намоӣ. Ба ин мазмун, шогирдон ҳамон вақт пешраву муваффақ мешаванд, ки ба омӯзгори худ бовар кунанд, ӯро шахси наздик ва ғамхори худ донанд, ба ҳар ҳарфу суханаш, ба ҳидоятҳояш бо ихло

Равшангарони рӯзгори мо

Паёми табрикии ҳайати мушовараи Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ифтихори Рӯзи омӯзгорон Устодон ва омӯзгорони гиромиқадр, муҳтарам кормандони соҳаи маориф!

Суханони ҳикматрез

Пешвои миллат дар ситоиши забон ва омӯзгор Забони миллӣ симо ва пайкари миллати мо мебошад. Аз ин рӯ, ин симо бояд зебо ва ин пайкар тавоно бошад.

Чашмаи саодат

Қиёси даврҳо туӣ, хулосаӣ зи доварӣ, Давоми қиссаи куҳан, ҳикоятӣ зи сарварӣ.

Забони Рӯдакӣ ҳаргиз намирад

Дар тамоми таълимгоҳҳои мамлакат имсол Рӯзи Рӯдакӣ дар сатҳи баланд ва бо иштироки доираи васеи хонандагон таҷлил гашт. Ба муносибати ин рӯзи фархунда дар литсейи Донишкадаи соҳибкорӣ ва хизмати Тоҷикистон маҳфили бошӯкуҳу муҳтавоманди адабӣ ороста шуд.

Чеҳраи офтобии соядастҳо

Соядаст ё автограф, як тикка сухани сабзу самимиест, ки ба расми ёдгор ва ё ҳамчун рамзи иззату эҳтиром аз сӯи аҳли сухан дар сафҳаи тозаи китоб навишта ва ба дӯсти муаллиф эҳдо мегардад. Суҳбат бо адиб, муҳаққиқ ва донишманди тоҷик Мирзо Шукурзода ба ифтихори 70-солагии зодрӯза

То сухан бар сухане зам шавад…

(Охираш. Аввалаш дар шумораи гузаш Навиштаҳои омӯзгорон аз мактаби №42-и ноҳияи Деваштич Хурсандбой Одиназода- «Таълими салоҳиятнок», мактаби №31-и шаҳри Душанбе Р.Абдулҳақов- «Салоҳиятнокӣ ва низоми таълими фанни технология» афзалиятҳои усули нави тадрисро бозгӯйӣ мекунанд.

Донишманди гӯйишҳои мардумӣ

Миср Эшниёзов дар байни аҳли илму фарҳанг ҳамчун донишманд ва устоди варзида дар таҳқиқи соҳаи шеваҳои забони тоҷикӣ маъруфият дошта, аз олимони сермаҳсули тоҷик дар соҳаи шевашиносӣ маҳсуб меёбад. Ӯ соли 1919 дар оилаи шахси бофарҳанг дар шаҳраки Хузори (Ғузори кунунӣ)

Умре дар хидмати мардум

15 сентябри соли 2019 омӯзгори варзида, бонуи маърифатгустар, ки шогирдони зиёдеро ба камол расонидааст, Ғафорзода Санам Ғафор ба таври ногаҳонӣ аз ҷаҳон чашм пӯшид.

Накуному накукор буд

20-уми сентябри соли 2019 собиқадори маориф Шариф Одинаев, ки зиёда аз 50 соли ҳаёташро ба рушди фаъолияти мактабу маорифи кишвар бахшида буд, дар 81-солагӣ аз ҷаҳон даргузашт.

Таваҷҷуҳ ба рушди соҳаи маориф

Дар Кохи фарҳанги ба номи Лоиқи шаҳри Панҷакент вохӯрии интихобкунандагон бо муовини раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Хайринисо Юсуфӣ баргузор гашт. Аксари ҳозирини ин вохӯрии муфиду фарогир аҳли таълиму тарбия буданд ва аз ин рӯ, суханронии Х.Юсуфӣ а

Ай Худо, ин васлро ҳиҷрон макун! (ба ёди мавлоношиноси мумтози тоҷик, шодравон Нодири Одил)

Аз рӯзе, ки муждаи сафари Туркияро ба мо расониданд, ҳама ба сар ҳавои зиёрати оромгоҳи Ҷалолуддини Балхиро доштем. Ин андеша пайваста моро беқарор мекард, ҳатто, дар оғӯши марғубтарин манзараҳову ёдгориҳои таърихии шаҳ

Неруи ҳикмат

Дар адабиёти классикии тоҷик мавзӯи панду ҳикмат дар меҳвари эҷодиёти аксар шоирон қарор дорад. Ба ин анъанаи инсондӯстона сардафтари адабиёти шуҳратёрамон, устод Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ асос гузоштааст.

Шоҳкории Мавлоно

Мавлоно Ҷалолиддини Балхӣ, ки яке аз маъруфтарину тавонотарин шоирону андешамандони адабиёти класикии тоҷик ба шумор меравад, хушбахтона, аз худ осори ғаниву фаровоне ба мерос гузоштааст, ки асосан ба ин гуна аст: «Девони Шамс», «Маснавии маънавӣ», «Маҷолиси саъба», «Фиҳӣ мо фи

Бунёдгузори шеъри ноби тоҷикӣ

21 сентябри соли равон дар факултаи филологияи тоҷики Донишкадаи давлатии забонҳои Тоҷикистон ба номи Сотим Улуғзода бахшида ба Рӯзи Рӯдакӣ таҳти унвони «Устод Рӯдакӣ - бунёдгузори шеъри ноби тоҷикӣ» конфронси илмӣ – амалӣ баргузор гардид.

Гар шиновар нестӣ...

Моҳи аввали фасли тирамоҳ ба кишвари гарму офтобии мо қадам гузоштааст, аммо мавсими оббозӣ то ҳанӯз давом дорад. Зеро оббозӣ ба ғайр аз ҳаловат бахшидан, ҳамзамон, ба саломатии мо фоида мерасонад. Вале бояд иқрор шуд, ки он қоидаҳои худро дорад, ки агар риоя нашаванд, оқибати

Душанбе дар масири имкониятҳои сайёҳӣ

Дар Тоҷикистони соҳибистиқлол ба рушди ҳунарҳои бадеӣ дар сатҳи давлатӣ эътибори ҷиддӣ дода мешавад. Зеро бо ин роҳ фарҳанги миллиамон ҳифз мегардад.

Сарез- нозанине хуфта дар дили кӯҳсор

Агар дунё амсоли уқёнус мебуд ва уқёнус дурдонаи ноёб медошт, пас ҳамин дурдонаи ноёб Кӯҳистони Бадахшони мебуд. Миёни кӯҳҳои сарбарфалаккашида, дар оғӯши пастхамиҳои кӯҳсорон нозанине бо пироҳани осмонӣ хуфтаасту зебоӣ ва ҷилову покиаш ба кас рӯҳу равони тоза мебахшад.

100 нафар – аъзои маҳфилҳои фаннӣ

Ба наздикӣ дар бинои Маркази таҳсилоти иловагии вилоятии минтақаи Кӯлоб бахшида ба қабули хонандагон ба маҳфилҳои фаннӣ чорабинии «Дарҳои боз» бо иштироки аъзои маҳфилҳои МТИ-и минтақаи Кӯлоб ва толибилмони муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумии шаҳру деҳоти Кӯлоб баргузор гардид.

Толори варзиш

Дар назди муассисаи таҳ-силоти умумии рақами 28-уми Ҷамоати деҳоти Навободи ноҳияи Шуғнон бо маблағгузории Вазорати маориф ва илми Ҷумҳурии Тоҷикистон толори замонавии варзишӣ сохта истодаанд. Толор аз ду ошёна иборат буда, дар ошёнаи аввал машқгоҳҳои волейбол, баскетбол, футбо

Гурӯҳҳои таҳсили тоҷикӣ

Муовини раиси ноҳияи Мурғоб Ҳусния Раҷабова хабар дод, ки барои хонандагони синфҳои ибтидоӣ гурӯҳҳои таҳсил ба забони тоҷикӣ кушода мешаванд.

Сохтмони бинои нави донишгоҳ

Сохтмони бинои 9 - ошёнаи Донишгоҳи давлатии Хоруғ моҳи ноябри соли 2017 оғоз шуда, айни замон кор дар ошёнаи якум давом дорад. Аз рӯи иттилои муҳандиси сохтмон Сайёд Шоҳибандаев дар таҳхонаи ду блок барои омӯзгорону донишҷӯён ду ошхона, китобхона ва толори хониш ҷо дода мешавад

Сухан Рӯдакивор неку бувад

Аз соли 2002 инҷониб дар дар Ҷумҳурии Тоҷикистон 22 сентябр Рӯзи устод Рӯдакӣ бо баргузории конфронс, маҳфилу ҳамоишҳо дар муассисаҳои таълимию фарҳангӣ ва илмии кишвар дар сатҳи баланд ҷашн гирифта мешавад.

«Тоҷикистон - Ватани азизи ман»

Бо мақсади иҷрои Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон озмуни ҷумҳуриявии “Тоҷикистон - Ватани азизи ман” баргузор гардид. Мақсад аз баргузории озмун дар-ёфти истеъдодҳои нави соҳаи санъат, баланд бардоштани маҳорати касбӣ, тақвият бахшидани ҳунари

Беҳтаринҳо соҳиби роҳхат гардиданд

Марҳилаи дуюми даври шаҳрии озмуни ҷумҳуриявии «Фурӯғи субҳи доноӣ…» дар мактаби санъати бачагонаи шаҳри Бохтар баргузор гардид. Истеъдод ва маҳо-рати наврасону ҷавононро ҳакамон, шоир Озар, Раҷабалӣ Худоёрзода, Шарифхон Шарифзода, Ҳасани Мур

«Тоҷикистон - Ватани азизи ман»

Аз қайди ғам озод бизӣ!

Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ бо санъати баланди сухан, интихоби мавзӯъ, мутобиқ гардондани шаклу мазмун аз тамоми ҳамқаламонаш мақоми баландтар дошт. Рӯдакӣ ба жанрҳои асосии адабиёти он давра - қасидаву ғазал, қитъаву рубоӣ, достонҳои ишқӣ, маснавиҳои ахлоқиву ҳамосӣ асос гузошта, барои

Мақолаҳои таҳлилӣ

Шодбошӣ

Марги чунин хоҷа на корест хурд

Аз муассисаҳои томактабӣ то макотиби олӣ: пешравӣ ва мушкилот

Банд бар по нест, бар ҷону дил аст

Дастовардҳои рўзафзуни соҳаи маориф

Фаъолияти назарраси марказ

Сиккаҳои рамзии НБО-и «Роғун»

Омўзиши илмҳои биологӣ вусъат мехоҳад

Иди кишоварзон

Раҳбару омўзгори комёб

Эҳёи суннатҳои ниёгон

Боргоҳи азамат

Шумораи охирин

Ҳикмат

Ҳар чӣ бидурахшад, барои ҳамон лаҳза ба дунё омадааст.
Гёте

Тақвим

СОМОНАҲОИ РАСМӢ

Коркард:
RP - Barnomasoz.tj

‹						›
Дш	Сш	Чш	Пш	Ҷм	Шб	Яш

Гулистони сухан

Маскани мардонагӣ

Эҳтиром аз кори неку ёфта

Базми шеъри воло

Таъсиси китобхона бо иқдоми Қосимовҳо

«Сиратнома»-и хирадафзо

Сайре дар «Балҷувон»

«Сипоҳи сухан» муаррифӣ гардид

Забони мо ҷаҳони мост

Шарҳу эзоҳи маънои луғавии калимаҳо

Нақши тарбиявии забон

Умри дурўғ – кўтоҳ

Зи ҳастии Шумо шукрона дорем

Арзишҳои ахлоқӣ дар “Маснавии маънавӣ”

Ҳамоиши онлайнӣ ба Рўзи Мавлоно Ҷалолиддини Балхӣ

Пешвои миллат ва рушду такомули забон

Девор

Забони тоҷикӣ тавоно ва ширину шевост

Ба устодон

Ситоиши муборизон

Пажўҳиши тозаи осори Сотим Улуғзода

Ҳидоятгари ҷодаҳои фурўзон

Гулназар – муаллифи Суруди миллӣ

Озодамард аз нигоҳи устод Рўдакӣ – инсоне шоиста

Истиқлол ва «Омўзгор»

Мубаллиғи сулҳу дўстӣ

«Офтоби тарбият» дурахшид

«Офтоби тарбият» дурахшид

Шукронаи ин кишвар

Зиҳӣ, истиқлоли тоҷик!

Хоки Ватанро бо ҳунар зар мекунем

Ду шоҳкор

Истиқлоли безавол

«Сӣ гули як гулдаста»

Устод

Китоб бо забони рошорвӣ

Ояндабинӣ дар романи «Дохунда»

Забон ва имконияти рушди он дар Ишкошим

Абармард дар набард

Сипоҳу силоҳи сухан

Теғи дармонбахши Сино

ҚАРОРИ ҲУКУМАТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Пирўзии 52 довталаб

Ҳунармандони Панҷакент – соҳиби Шоҳҷоиза

Калиди хазинаи илму дониш

Шоири ватанпарвар ва башардўст

Ҳастии бузургон фидоӣ будани онҳост

Нони истиқлол

“Балҷувон” ба табъ расид

Шеъри сапеди Ватан

Навишта кун

Баъзе вижагиҳои шеъри устод Лоиқ

Гуфтаму гуфтӣ

Занги нимашаб, эҳсоси танҳоӣ ва афсонаи мўрча

Ҳамкориҳои судманд

Байти саҳеҳ кадом аст?

Сурўши миллат

Дилбохтаи забон

Барои сад ҷаҳонам зодаанд

Дар сари ҳар мисраъ дил хун кардааст

Деҳи ман як пораи хоки Ватан

Тақдирҷунбон

Гиря

Раҳоварди Раҳнавард

Аз Ҳаким Саноӣ то «Марги Иван Илич»

Дӯсти мо

Дафни асроромези Лев Толстой

Паҳнову умқи фаъолият

Подшоҳи одилро кӣ намехоҳад?!

Шеъраш суруди зиндагист

Бисӯзам, то ки нурамро бубинанд

Бозёфти модар

Навиштаҳои пурмуҳтавои омӯзгорон

ЭЙ АБР!

Фурӯғи зиндагонӣ

Рисолати як рисола

Пажӯҳише мондагор доир ба наҳв

«Дарвеши сархуш» ё асрори ниҳони як шеър

Ҳумоюношён

Дидори мубораки ту наврӯзи дилам