Таътили тобистона барои кӯдакон ва наврасон айёмест, ки онҳо метавонанд аз раванди мунтазами омӯзиши мактабӣ фориғ шуда, ба фаъолиятҳо ва таҷрибаҳои нав машғул шаванд. Ин давра на танҳо барои истироҳат, балки рушди шахсӣ ва қобилиятҳои эҷодии мактабиён низ хеле муҳим аст. Омӯзгор ва волидон метавонанд нақши муҳимеро дар таъмини истироҳати тобистонаи кӯдакон ва наврасон иҷро кунанд. Волидон метавонанд фарзандашонро ба чунин лагерҳо фаро гиранд:
Лагерҳои тобистона: Лагерҳои таълимӣ ва инноватсионӣ маҳсуб ёфта, бо барномаҳои таълимӣ ва инноватсионӣ ба омӯзиши илм, техника ва технологияҳои муосир равона шудаанд.
Лагерҳои варзишӣ: Интиқоли кӯдакон ба лагерҳои варзишӣ, ки дар он метавонанд ба намудҳои гуногуни варзиш машғул шавнад ва саломатии худро беҳтар намоянд:
Курсҳои кӯтоҳмуддати забономӯзӣ: Курсҳои кӯтоҳмуддат барои омӯзиши забонҳои хориҷӣ, ки кӯдакон метавонанд, дар вақти таътили тобистона гузаранд.
Курсҳои эҷодӣ: Баргузории курсҳои эҷодӣ, аз ҷумла, наққошӣ, мусиқӣ, нависандагӣ ва дигар фаъолиятҳои ҳунарӣ.
Фаъолияти берунии омӯзишӣ, саёҳатҳо ва экспедитсияҳо: Ташкили саёҳатҳо ба мавзеъҳои таърихӣ, фарҳангӣ ва табиӣ, ки кӯдакон метавонанд дар бораи муҳити зист ва таърихи кишварҳои гуногун маълумот гиранд.
Таъмини муҳити бехатар ва солим, назорати доимӣ: Таъмини назорати доимӣ аз ҷониби омӯзгорон ва волидон барои кафолат додани амният ва беҳбудии кӯдакон дар давоми фаъолиятҳои тобистона.
Таъмини ғизои солим: Муҳим аст, ки дар вақти таътили тобистона кӯдакон ғизои солим ва мукаммал дошта бошанд, то саломатии онҳо ҳифз шавад.
Истироҳати тобистона фурсатест, ки кӯдакон ва наврасон метавонанд донишу малакаҳои нав омӯзанд, эҷодкориро инкишоф диҳанд ва саломатии худро беҳтар намоянд. Омӯзгорон ва волидон бояд кӯшиш кунанд, ки барои кӯдакон муҳити мусоид ва имконоти гуногунро фароҳам оваранд, то ин ки давраи таътил барои онҳо фоидаовару фароғатбахш бошад.
Тобистон кӯдакон бояд вақти зиёдеро дар ҳаракат ва варзиш сарф кунанд. Падару модар метавонанд ҳамроҳи фарзандон ба варзишгоҳҳо, боғҳо ва ҷойҳои истироҳатӣ раванд.
Ташкили сафарҳо, сайру саёҳатҳо метавонад ба фарзандон на танҳо истироҳат, балки шиносоӣ бо табиат ва муҳити зистро фароҳам оварад.
Фарзандонро ба курсҳои рассомӣ, мусиқӣ, наққошӣ ва дигар ҳунарҳои эҷодӣ фиристода, падару модар метавонанд ба рушди қобилиятҳои эҷодии онҳо кумак кунанд.
Падару модар метавонанд бо фарзандон дар хона ҳунарҳои гуногунро анҷом диҳанд, аз ҷумла, сохтани ашёву асбоби рӯзғор, пухтупаз ва ғайра.
Дастгирӣ ва ташвиқи шавқу ҳавасҳои фарзандон дар соҳаҳои гуногун, ки онҳо бо дилгармӣ машғул мешаванд, метавонад ба рушди шахсии онҳо кумак кунад.
Муяссара ДАВЛАТЗОДА,
директори Маркази ҷумҳуриявии муассисаҳои таҳсилоти иловагии Вазорати маориф ва илм
